• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُقوین (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُقوین: (وَ مَتاعاً لِّلْمُقْوينَ)
در معناى‌ «مُقوین» دو تفسير آمده: نخست اين كه از مادّه‌ «قواء» (بر وزن كتاب) به معناى «بيابان خشک و خالى» است، بنابراين، «مُقوين» به كسانى مى‌گويند كه در بيابان‌ها گام مى‌نهند و از آن‌جا كه افراد باديه‌نشين غالباً فقيرند، گاه، اين تعبير در معناى «فقير» نيز به‌كار رفته است. تفسير دوم اين كه از مادّه‌ «قوّت» و به معناى «نيرومندان» است، بنابراين، واژه مزبور از لغاتى است كه در دو معناى متضاد به كار مى‌رود.



(نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَ مَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ) (ما آن را وسيله يادآورى براى همگان و وسيله زندگى براى مسافران قرار داده‌ايم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: صاحب مجمع البيان گفته كلمه مقوين (كه در اصل مقوئين بوده است) جمع اسم فاعل از باب افعال اقواء است و اقواء به معناى وارد شدن و ماندن در بيابانى است كه احدى در آن نباشد، وقتى مى‌گويند: أقوت الدار ، معنايش اين است كه خانه از اهلش خالى شد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۷۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۴.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۶۹.    
۴. واقعه/سوره۵۶، آیه۷۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۳۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۳۵-۱۳۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۷۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُقوین»، ص۵۴۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره واقعه | لغات قرآن




جعبه ابزار