مکیال المکارم فی فوائد دعاء للقائم (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم علیهالسّلام»، اثر عربی سید محمدتقی
موسوی اصفهانی است که در سال ۱۳۳۰ ق، نگارش یافته و مشتمل بر علل، فواید و نتایج دعا برای
حضرت ولی عصر عجّلاللهفرجهالشریف و نیز وظایف منتظران و
شیعیان آن حضرت علیهالسّلام در
زمان غیبت است.
مؤلف در خواب به زیارت حضرت ولی عصر عجّلاللهفرجهالشریف شرفیاب شده و به امر آن جناب اقدام به تالیف کتاب کرده و آن را به سفارش ایشان بدین نام، نامیده است.
از جمله ویژگیهای این اثر آن است که با دلایل عقلی و نقلی ثابت کرده که دعا برای امام عصر عجّلاللهفرجهالشریف از مهمترین وسایل برای رسیدن به مراحل عالیه کمال و نیل به درجات برجسته معنوی است؛ علاوه براینکه آثار دنیوی بسیاری نیز دارد.
کتاب، در دو جلد، در هشت بخش، به صورت استدلالی، به تشریح و توضیح فوائد دعا برای آشکار شدن حجت الهی پرداخته و با بیان دلایل عقلی و نقلی فراوان، لزوم دعای بسیار برای تعجیل در فرج منجی عالم بشریت، اثبات شده است.
وجوب شناخت امام علیهالسّلام ،
معجزات و کرامات امام عصر علیهالسّلام ، نتایج دعا برای فرج، اوقات، مکانهای مناسب و چگونگی دعا به همراه ویژگیهای امام عصر علیهالسّلام ، از مهمترین مباحث این اثر بوده و ویژگیهای ایشان به ترتیب
الفبا آمده است.
نویسنده، مجموعه دعاها و توسلات ماثوره در اوقات مختلف و بر اساس دستورات اهل بیت علیهالسّلام را نقل نموده و در باره کیفیت دعا برای
تعجیل فرج حضرت علیهالسّلام بحث کرده است.
کتاب دربردارنده بحثهای مختلف و بسیار بااهمیت در زمینههای حدیث،
فقه ،
کلام ،
رجال و حتی
فلسفه و ادبیات است که با اسلوب بدیع، سبک جالب و نتیجه گیریهای درستی توام میباشد.
بسیاری از مطالب مربوط به عقیده مهدویت و موضوع
حضرت حجت علیهالسّلام ، تحت عنوان دعا برای آن حضرت و تضرع به درگاه الهی برای حفظ وجود شریفش از ناملایمات و آفات، مورد بررسی قرار گرفته است.
در بخش اول و دوم، با دلیل عقلی و نقلی اثبات شده است که
ایمان بدون شناخت امام زمان علیهالسّلام تحقق نخواهد پذیرفت و در پی اثبات امامت حضرت
حجة بن الحسن العسکری عجّلاللهفرجهالشریف ، قسمتی از احادیث متواتره که به طور خاص به امامت آن حضرت علیهالسّلام دلالت دارند و تعدادی از معجزات و کرامات متواتر ایشان بیان شده است.
بخش سوم به قسمتی از حقوق و مراحم آن حضرت علیهالسّلام نسبت به بندگان، از جمله حق وجود و هستی، حق قرابت و خویشاوندی با
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم ، حق عالم بر متعلم و... اشاره دارد.
بخش چهارم به بیان ویژگیها و جهات موجود در آن حضرت علیهالسّلام که مایه لزوم دعا برای ایشان است اختصاص دارد. این ویژگیها به ترتیب الفبا ذکر شده و برخی از آنها عبارتند از: ایمان به خدا، به پاداشتن حجتها، تالیف قلوب، ثائر (خون خواه)
حسین علیهالسّلام ، جمع عقول، حمایت ایشان از
اسلام ، ختم علوم به آن حضرت علیهالسّلام ، دعای ایشان برای
مؤمنین و...
بخش پنجم به بیان نتایج دعا برای فرج پرداخته و مؤلف با اشاره به این نکته که مقصود اصلی از تالیف این اثر بیان همین موضوع است، در ابتدا چند شبهه را پاسخ میدهد؛ از جمله اینکه ممکن است برای برخی توهم شود که چون
امام زمان علیهالسّلام وسیله رسیدن برکات به مخلوقات است، بنابراین از مردم بی نیاز بوده و لذا چه نیازی به دعای مردم هست؟
علاوه بر اینکه نویسنده مسئله لزوم دعا برای فرج را به طور گسترده و بی نظیری بررسی و با دلایل محکم و شواهد متقن اثبات کرده است، مطالب و مباحث بسیاری نیز مورد پژوهش و تحقیق قرار گرفته و مسائل جالبی در رشتههای مختلف علوم و معارف، تحلیل و ترمیم شده است که نشانگر کثرت اطلاع و دقت نظر مؤلف میباشد.
بخشهای ششم و هفتم، اوقات، حالات و مکانهای تاکیدشده برای دعا، مانند آخرین ساعات روز جمعه، پیش از دعا برای خود، حرم امامان و نیز چگونگی دعا برای تعجیل در فرج را بیان کرده و این نکته را یادآور میشود که دستیابی به تمام فواید و ثوابها متوقف بر مداومت و بسیار دعا کردن است.
بخش هشتم تکالیف و وظایف بندگان نسبت به آن حضرت علیهالسّلام را یادآوری میکند؛ از جمله تحصیل شناخت صفات و ویژگیهای آن جناب علیهالسّلام ، رعایت
ادب نسبت به ایشان، محبوب نمودن او میان مردم،
انتظار فرج و ظهور آن حضرت علیهالسّلام ، خوشحال کردن مؤمنین،
صبر بر اذیت و تکذیب دیگران و...
در کل میتوان چنین ادعا کرد که مؤلف در صدد آن است تا با بیان مطالب ارزنده خویش، آمادگی پذیرش معصوم علیهالسّلام را در وجدانهای به خواب رفته مسلمین بیدار کرده و این بی تفاوتی و کمی استعداد و قابلیت نسبت به درک حضور کاروان سالار عالم بشریت و یگانه منجی انسانها را درمان نماید.
فهرست مطالب هر جلد، در ابتدای آن و فهرست منابع کتاب در انتهای جلد دوم آمده است.
پاورقیها، به ذکر منابع و توضیح برخی کلمات و عبارات پرداخته است.
کتاب، توسط سید مهدی حائری قزوینی، به
فارسی ترجمه شده است.
کتابخانه مهدویت،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.