• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مین (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۲).

مَيْن (به فتح میم و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای دروغ است. این ماده دو مرتبه در نهج البلاغه آمده است.


مَيْن
[۱] قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۴.    
[۲] طريحی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۱.    
به معنای دروغ است. «مَانَ مَيْناً: كذب»
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۹۴.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنيا فرموده‌اند:«أَلاَ وَهِيَ... الْجَامِحَةُ الْحَرُونُ، وَالْمَائِنَةُ الْخَأُون»
[۴] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
«بدانيد دنيا سركش، نافرمان، دروغگو و خيانتكار است.»
[۷] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
[۱۰] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۷، ص۳۴۱.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۵.    
[۱۲] ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۲۲.    
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) به معاويه مى‌نويسد: «فَقَدْ سَلَكْتَ مَدَارِجَ أَسْلاَفِكَ بِادِّعَائِكَ الاَْباطِيلَ، وَإقْحَامِكَ غُرُورَ الْمَيْنِ وَالاَْكَاذِيبِ»
[۱۳] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    
[۱۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۷، نامه ۶۵.    
[۱۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه ۶۵.    
«داخل راه‌هاى گذشتگانت شده‌اى با ادعاى اباطيل و وارد شدن در فريب دروغ و اكاذيب.»
[۱۶] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۷۱۳، نامه ۶۵.    
[۱۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۶.    
[۱۹] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۱۱، ص۲۹۰.    
[۲۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۱.    
[۲۱] ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۳.    
)

این ماده در دو مورد در نهج البلاغه آمده است.
[۲۲] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
[۲۳] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    


۱. ↑ قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۴.    
۲. ↑ طريحی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۱.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۹۴.    
۴. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
۷. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
۱۰. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۷، ص۳۴۱.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۵.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۲۲.    
۱۳. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    
۱۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۷، نامه ۶۵.    
۱۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه ۶۵.    
۱۶. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۷۱۳، نامه ۶۵.    
۱۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۵.    
۱۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۶.    
۱۹. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۱۱، ص۲۹۰.    
۲۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۱.    
۲۱. ↑ ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۳.    
۲۲. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
۲۳. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    


• قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مین»، ج۲، ص۱۰۰۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 186 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 191 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 65 نهج البلاغه
جعبه ابزار