ناس (مفردات)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مفردات قرآن که بیش از دویست و چهل بار در آیات قرآن ذکر شده؛ ناس است.
جماعت مردم.
در مجمع گفته: ناس و بشر و انس نظير هم‌اند، و اصل النّاس أناس است از انس در اثر دخول الف و لام تعريف همزه از آن ساقط شده و لام تعريف در نون ادغام شده است.
در اقرب الموارد گويد: بقولى الناس براى جمع وضع شده مثل رهط و قوم، واحد آن انسان است از غير لفظش.
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ از مردم كسى است كه گويد بخدا و روز قيامت ايمان آورديم حال آنكه مؤمن نيستند.
در آياتى نظير
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النَّاسُ أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ظاهرا انسانهاى فاضل و بتمام معنى انسان، مراد است.
راغب ميگويد: گاهى از الناس بطور مجاز فضلاء مقصود است نه عموم مردم و آن در صورتى است كه معناى انسانيت و اخلاق حميده مقصود باشد.
لفظ «الناس» بنا بر نقل المعجم المفهرس دويست و چهل و يک بار در قرآن مجيد ذكر شده و از مقابله با جنّ در
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ بدست ميايد كه بر جنّ اطلاق نميشود.
قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۲۹.
