• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نامه‌های کوفیان به امام حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


در مدتی که امام حسین (علیه‌السّلام) در مکه اقامت داشت، مردم کوفه به آن حضرت نامه نوشتند.


نعمان بن بشیر (حاکم کوفه) در قصر حکومتی لانه کرده است (ولی ما) روز جمعه با او نماز نمی‌گزاریم و برای نماز عید همراهش خارج نمی‌شویم اگر بفهمیم شما نزد ما می‌آیید او را (از کوفه) بیرون، و به شام روانه می‌کنیم، انشاءالله. والسلام علیک و رحمة الله. (ابن اعثم و بلاذری «نام عبدالله بن وال»، را نیز بر نویسندگان نامه افزوده‌اند) (عبارت طبری دراین باره چنین است: . . فحملوا معهم نحوا من ثلاثة وخمسین صحیفة... البته برخی از محققان معاصر، تعبیر «ثلاثة» را تصحیف «ماة» دانسته و گزارش طبری را نیز همان ۱۵۰ نامه تلقی کرده‌اند و شاهد آن را نقل شیخ مفید، ابن اعثم، خوارزمی و... گرفته‌اند که تعداد نامه‌ها را ۱۵۰ نوشته‌اند که احتمالا همه آنان از ابومخنف نقل کرده‌اند)
[۱] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲. ص۳۶ ۳۷.    
[۲] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۲.    
[۳] بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
[۴] ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۸.    
آنان این نامه را توسط عبدالله بن مسمع (سبع) همدانی و عبدالله بن وال تمیمی برای امام حسین (علیه‌السّلام) فرستادند و آن دو نفر روز دهم ماه رمضان سال شصت هجری در مکه خدمت امام رسیدند.
[۵] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۶ ۳۷.    
[۶] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۲.    
دو روز بعد از آن، قیس بن مسهر صیداوی و عبدالرحمن بن عبدالله آرحبی و عمارة بن عیید سلولی با ۱۵۰ نامه از مردم کوفه، خدمت امام رسیدند که هر نامه از سوی یک یا دو یا چهار نفر بود.
[۷] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
[۸] ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۹.    
[۹] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۴۳.
[۱۰] خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۴-۱۹۵.
[۱۱] دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۲۲۹.    
[۱۲] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک ج۵، ص۳۵۲.    
[۱۳] بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
[۱۴] یوسفی غروی، محمدهادی، وقعة الطف، ص۹۳.
[۱۵] یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۴۱.
[۱۶] سید بن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۰۵.    
[۱۷] ابن نما، مثیر الاحزان، ص۳۰.    


همچنین آنان دو روز دیگر توسط هانی بن هانی سبیعی و سعید بن عبدالله حنفی نامه‌ای به شرح زیر برای امام حسین (علیه‌السّلام) فرستادند.
بسم الله الرحمن الرحیم. از شیعیان مؤمن و مسلمان حسین بن علی (علیه السلام)، به آن حضرت؛ عجله کن؛ چرا که مردم منتظر شما هستند و جز شما به کسی توجه ندارند. عجله، عجله! باز هم عجله، عجله! و سلام بر تو باد.
[۱۸] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
[۱۹] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
[۲۰] یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۴۲.
[۲۱] ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۹.    
[۲۲] بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۷۰.

سپس شبث بن ربعی، حجار بن ابجر، یزید بن حارث بن یزید بن رویم،
[۲۳] ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۳۰.    
[۲۴] خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۵.
[۲۵] یوسفی غروی، وقعة الطف، ص۹۴.
[۲۶] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
[۲۷] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
عزرة بن قیس، عمرو بن حجاج زبیدی، محمد بن عمر تمیمی (نام او در برخی منابع، محمد بن عمیر بن عطارد آمده است)
[۲۸] بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
[۲۹] ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۳۰.    
[۳۰] خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۵.
و قیس بن اشعث
[۳۱] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۲۵.    
[۳۲] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۹۸.    
در نامه‌ای مستقل نوشتند: باغ و بستان‌ها سبز شده، میوه‌ها رسیده و نهرها لبریز گردیده است. پس اگر مایلی، به سپاهی که برایت آماده شده، ملحق شو.
[۳۳] طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
[۳۴] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
این گونه امام (علیه‌السّلام) با انبوه نامه‌های کوفیان مواجه شد که در آن پیغام داده بودند: «اگر نزد ما نیایی گنهکار هستی».
[۳۵] سبط بن جوزی، تذکرة الخواص، ج۲، ص۱۳۶.
حضرت از یک طرف تحت فشار حکومت بنی امیه بود که خواستار بیعت او با یزید بودند و او با رد این بیعت، ناخواسته از موطن خود، مهاجرت کرده بود و اینک در حرم الهی نیز در معرض خطر قرار داشت؛ از طرف دیگر با این حجم فراوان از نامه‌های دعوت کوفیان مواجه بود که باید پاسخ روشنی به این نامه‌ها می‌داد؛ زیرا جمعیت انبوه دعوت کننده کوفه، حجت را بر امام تمام کرده بود و پاسخی شایسته می‌طلبید.

۱. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲. ص۳۶ ۳۷.    
۲. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۲.    
۳. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
۴. ↑ ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۸.    
۵. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۶ ۳۷.    
۶. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۲.    
۷. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
۸. ↑ ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۹.    
۹. ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۴۳.
۱۰. ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۴-۱۹۵.
۱۱. ↑ دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۲۲۹.    
۱۲. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک ج۵، ص۳۵۲.    
۱۳. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
۱۴. ↑ یوسفی غروی، محمدهادی، وقعة الطف، ص۹۳.
۱۵. ↑ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۴۱.
۱۶. ↑ سید بن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۰۵.    
۱۷. ↑ ابن نما، مثیر الاحزان، ص۳۰.    
۱۸. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
۱۹. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
۲۰. ↑ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۴۲.
۲۱. ↑ ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۲۹.    
۲۲. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۷۰.
۲۳. ↑ ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۳۰.    
۲۴. ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۵.
۲۵. ↑ یوسفی غروی، وقعة الطف، ص۹۴.
۲۶. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
۲۷. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
۲۸. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.    
۲۹. ↑ ابن اعثم، کتاب الفتوح، ج۵، ص۳۰.    
۳۰. ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۹۵.
۳۱. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۲۵.    
۳۲. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۹۸.    
۳۳. ↑ طبری، ابوجعفر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۳.    
۳۴. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۸.    
۳۵. ↑ سبط بن جوزی، تذکرة الخواص، ج۲، ص۱۳۶.


پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۴۹۸_۵۰۲.



جعبه ابزار