ناووسیه عقیده داشتند جعفر بن محمد (علیهماالسلام) زنده است و نمی‌میرد. او مهدی آخر الزمان است. آشکار می‌شود و بر مردمان فرمانروایی می‌کند. آنان می‌پنداشتند از وی روایت شده است: «اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید مرا بیمار یافته و مردۀ مرا شسته است، باور نکنید و بدانید من سرور شما و دارنده شمشیر هستم.» به سبب کلمه شمشیر، این طایفه را صارمیه نیز خوانده‌اند.
امام صادق (علیه‌السّلام) خود فرمود: هنگامی که سه اسم محمد، علی و حسن، به طور متوالی در امامان (علیهم‌السّلام) جمع شد، چهارمین آنان قائم است. مفضل بن عمر گوید: بر امام صادق (علیه‌السّلام) وارد شدم و عرض کردم: «ای آقای من! کاش جانشین خودت را به ما معرفی می‌کردی.» فرمود: ای مفضل! امام بعد از من فرزندم موسی است و امام خلف و موعود منتظر (محمد)، فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی است.
