نظریه تعهد خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نظريه تعهد به قولى در حقيقت وضع، مبنى بر تعهد و التزام نفسانى دانستن آن اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نظريه تعهد يا التزام نفسانى، از نظرياتى است كه درباره حقيقت و ماهيت وضع الفاظ ارائه شده است. گروهى مانند مرحوم «محقق خويى» معتقدند وضع لفظ براى معنا، بر اساس تعهد و التزام نفسانى است؛ به اين بيان كه شخص پيش خود متعهد مى‌شود كه هر گاه بخواهد معنايى را به كمك لفظ به ديگرى تفهيم نمايد، اين لفظ خاص را به كار گيرد، نه الفاظ و عبارات ديگر را؛ براى مثال، شخص براى گزينش نامى براى نوزادش تعهد مى كند هر وقت بخواهد فرزندش را با لفظ معرفى كند، مثلاً به نام «حسين» او را صدا كند و مقصود خود را به شنونده تفهيم نمايد.(۱)(۲)(۳)(۴)
نظريه اعتبار .
(۱) فاضل لنكرانى، محمد، سيرى كامل در اصول فقه، ج۱، ص۲۵۱.
(۲) فاضل لنكرانى، محمد، مباحث اصولى، ص۲۱۴.
(۳) خويى، ابوالقاسم، محاضرات فى اصول الفقه، ج۱، ص۴۴.
(۴) مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۴.
