نقض اجمالی خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نقض اجمالى به ناتمام دانستن مقدمه‌اى غير معيّن از مقدمات يك دليل اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نقض اجمالى، مقابل نقض تفصيلى، و به معناى منع مقدمه‌اى غير معين از مقدمات دليل است، مانند اين كه گفته شود: «ليس دليلك بجميع مقدماته صحيحا؛ برخى از مقدمات دليل شما صحيح نيست و در آن كمبودى وجود دارد»؛ البته نقض اجمالى، به شاهد (قرينه و دليل) خاصى نياز دارد كه عبارت است از اثبات تخلف حكم از دليل يا اثبات محال بودن لازمه دليل.(۱)
نقض اجمالى معناى ديگرى نيز دارد كه فراگيرتر از معناى ياد شده، مى‌باشد.(۲)
(۱) تهانوى، محمد اعلى بن على، كشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، ج۲، ص۱۴۱۰.
(۲) جرجانى، محمد بن على، كتاب التعريفات، ص۱۰۸.
