نقض خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نقض به اصطلاح مشترك بين نقض علّت «در قياس»، نقض بر تعريف، و منع مقدمات دليل تقسیم می‌شود و درعلم اصول فقه کاربرد دارد.
نقض، در سه معنا اطلاق مى‌شود:
۱. نقض علت(نقض الطرد): مراد از علّت، وصفى است كه مستدل، علت بودن آن را براى حكم در قياس خود ادعا مى‌كند، و نقض آن، يعنى نشان دادن موردى كه حكم از آن وصف تخلف كرده است.
۲. نقض معرفات: عبارت است از آوردن نقض بر تعريف در جانب اطراد يا انعكاس؛ يعنى اشكال به جامع افراد و يا مانع اغيار بودن تعريف با آوردن موارد نقض آن؛
۳. نقض دليل: يعنى منع يكى از مقدمات دليل.
از آن جايى كه نقض در اين كتاب(اصطلاح نامه اصول فقه) اخص‌هايى مثل نقض فتوا، نقض يقين و غيره دارد، بايد آن را عنوانى انتزاعى دانست كه براى اجتماع افراد مختلف نقض، از آن استفاده شده است.(۱)
نقض علت .
نقض يقين .
نقض اجتهاد .
نقض دليل .
(۱) مظفر، محمد رضا، المنطق، ص۲۱۲.
