نهی از ضد خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نهى از ضد به نهى از ترك مأمورٌ به يا نهى از فعل متضاد با مأمورٌ به اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نهى از ضد، يا نهى از ضد خاص است و يا نهى از ضد عام.
مراد از ضد، هر چيزى است كه با مأموربه منافات دارد و آن، يا امر وجودى است؛ يعنى اضداد خاصه(يا جامع بين آن‌ها كه از آن نيز به ضد خاص تعبير مى‌شود) مثل: نماز كه وجود آن، مانع ازاله نجاست از مسجد مى شود، و يا امر عدمى است؛ يعنى ترك مأموربه، كه از آن به ضد عام تعبير مى‌شود؛ بنابراين، مراد از نهى از ضد، حرمت ضد است، اعم از حرمت ترك مأموربه(ضد عام) و حرمت فعل ضد(ضد خاص).(۱)(۲)(۳)(۴)(۵)(۶)(۷)
(۱) حكيم، محمد سعيد، المحكم فى اصول الفقه، ج۲، ص۳۰۷.
(۲) خويى، ابوالقاسم، محاضرات فى اصول الفقه، ج۳، ص۸.
(۳) مشكينى، على، تحرير المعالم، ص۶۵.
(۴) محقق حلى، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۷۳.
(۵) رشاد، محمد، اصول فقه، ص۸۰.
(۶) سجادى، جعفر، فرهنگ معارف اسلامى، ج۱، ص۲۹۷.
(۷) طباطبايى حكيم، محمد تقى، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۶۷.
