وضع جملههای ناقص خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وضع جملههاى ناقص به وضع الفاظ مركب دلالت كننده بر نسبت ناقص اطلاق میشود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
وضع هيئات تركيبى دو گونه است:
۱. وضع جملههاى تام.
۲. وضع جملههاى ناقص.
وضع جملههاى ناقص، عبارت است از وضع الفاظ مركبى كه بر نسبت ناقص دلالت میكند؛ يعنى كلام در آن تام نبوده و سكوت بر آن نيز صحيح نيست و در حكم يك كلمه است، مانند: جملههاى وصفى و اضافى؛ براى مثال، وقتى متكلم میگويد: «المفيد العالم» ، اين جمله ناقص است و شنونده انتظار دارد متكلم آن را تمام كند؛ به خلاف وقتى كه میگويد: «المفيد عالم» ، كه در اين صورت، جمله تمام و سكوت بر آن نيز صحيح است.(۱)(۲)(۳)(۴)
جملههاى ناقص(۱) خمينى، روح الله، مناهج الوصول الى علم الاصول، ج۱، ص۹۳-۹۱.
(۲) صدر، محمد باقر، بحوث فى علم الاصول، ج۱، ص۲۶۳.
(۳) صدر، محمد باقر، دروس فى علم الاصول، ج۲، ص۷۰.
(۴) صدر، محمد باقر، دروس فى علم الاصول، ج۱، ص۸۶.