وضع خاص موضوع‌له خاص خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وضع خاص موضوع له خاص به تصور معناى جزئى توسط واضع و وضع لفظ براى همان معنا اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
وضع به اعتبار كيفيت لحاظ معنا، به چهار صورت، متصوّر است:
۱. وضع عام، موضوع له عام؛
۲. وضع عام، موضوع له خاص؛
۳. وضع خاص، موضوع له عام؛
۴. وضع خاص، موضوع له خاص؛
وضع خاص، موضوع له خاص، آن است كه واضع در هنگام وضع، يك معناى جزئى را تصور نموده، سپس لفظ را براى همان معناى جزئى قرار می‌دهد، مانند: وضع اعلام شخصى هم چون زيد، حسن، على و....
اصوليون در امكان و تحقق اين نوع وضع، اختلافى ندارند.(۱)(۲)(۳)(۴)(۵)(۶)
(۱) خويى، ابوالقاسم، محاضرات فى اصول الفقه، ج۱، ص۵۰-۴۹.
(۲) مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۲-۲۱.
(۳) مشكينى، على، اصطلاحات الاصول، ص۲۸۸.
(۴) آخوند خراسانى، محمد كاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص۲۴.
(۵) مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۶.
(۶) محمدى، على، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۳.
