وضع خاص موضوع‌له عام خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وضع خاص موضوع له عام به تصور معناى جزئى و وضع لفظ براى معناى كلّى آن اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
وضعى به لحاظ معنا، وضع خاص و موضوع له عام است كه واضع، هنگام وضع، يك معناى جزئى را تصور نموده، سپس لفظ را براى كلى آن جزئى وضع می‌كند؛ براى مثال، وجود خارجى زيد، و سپس لفظ زيد را تصور نموده و آن را براى انسان وضع می‌كند. مشهور اصوليون، چنين وضعى را محال می‌دانند.(۱)(۲)(۳)(۴)(۵)(۶)
(۱) مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۶.
(۲) خويى، ابوالقاسم، محاضرات فى اصول الفقه، ج۱، ص۵۱.
(۳) مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.
(۴) آخوند خراسانى، محمد كاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص۲۴.
(۵) مشكينى، على، اصطلاحات الاصول، ص۲۸۸.
(۶) محمدى، على، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۵-۳۴.
