• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پلیدی شرک (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شرک يعنى شريك قائل شدن براى ذات باری تعالی. كسى كه براى خدا شریک قائل شود مشرک است. و چنين شخصى قابل آمرزش نيست.



کلمه شرک خبیث و پلید است.
«ومثل کلمة خبیثة کشجرة خبیثة اجتثت من فوق الارض ما لها من قرار»؛ (همچنین) «کلمه خبیثه» (و سخن آلوده) را به درخت ناپاکی تشبیه کرده که از روی زمین برکنده شده، و قرار و ثباتی ندارد.


شرک مشرکان، عامل پلیدی آنان بود.
«یـایها الذین ءامنوا انما المشرکون نجس...»؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مشرکان ناپاکند؛ پس نباید بعد از امسال، نزدیک مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر می‌ترسید، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به کرمش بی‌نیاز می‌سازد؛ (و از راه دیگر جبران می‌کند؛) خداوند دانا و حکیم است.



۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۶.    
۲. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۱۰، ص۳۳۵.    
۳. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۲، ص۷۴.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۲۸.    
۵. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۷، ص۳۴۸.    
۶. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۳۰۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پلیدی شرک (قرآن)».    



جعبه ابزار