• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پیشانی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


واژه پیشانی از دو بخش پیش و آنی ( پسوند نسبت مانند یاء) تشکیل شده و مرکب نسبی است.


پیشانی جزو فوقانی چهره، بعد از رستنگاه موهای سر تا سطح افقی مماس به دو کمانه ابروست که آن را سطح افریاک نامند.
[۱] فرهنگ فارسی، ج۱، ص۹۰۹، «پیشانی».
در این مدخل از واژه‌های « جبین »،
[۲] مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۸۷.    
[۳] لسان العرب، ابن منظور، ج۱۳، ص۸۵.    
«جباه»
[۴] مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۸۷.    
[۵] لسان العرب، ابن منظور، ج۱۳، ص۴۸۳.    
و « ناصیه »
[۶] مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۴۹۶.    
[۷] لسان العرب، ابن منظور، ج۱۵، ص۳۲۷.    
استفاده شده است.
پیشانى محل اجتماع حواس آدمى و طلیعه سیماى اوست .
[۸] ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۳، ص۲۵.    


پیشانی اسماعیل ، پیشانی اصحاب محمد ، پیشانی جنبندگان ، پیشانی طغیانگران ، پیشانی مجرمان ، سجده با پیشانی ، سوزاندن پیشانی .

۱. ↑ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۹۰۹، «پیشانی».
۲. ↑ مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۸۷.    
۳. ↑ لسان العرب، ابن منظور، ج۱۳، ص۸۵.    
۴. ↑ مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۸۷.    
۵. ↑ لسان العرب، ابن منظور، ج۱۳، ص۴۸۳.    
۶. ↑ مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۴۹۶.    
۷. ↑ لسان العرب، ابن منظور، ج۱۵، ص۳۲۷.    
۸. ↑ ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۳، ص۲۵.    


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پیشانی».    



جعبه ابزار