کأد (مفردات‌نهج البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَأَد (به فتح کاف و همزه) و كَأَداء (به فتح کاف و همزه) از
واژگان نهج البلاغه به معنای مشقت، شدت و اندوه است.
كَأَد كَأد و كأداء به معنای مشقت، شدت و اندوه است. «تكاءدنى الامر» يعنى كار بر من سخت شد.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
حق تعالى فرموده:
««لم يتكاءده صنع شى‌ء منها اذ صنعه و لم يؤده منها خلق ما خلقه و برءه»» «سخت نشده بر او آفريدن چيزى از موجودات وقتى كه آن را آفريد و خسته نكرده او را آفريدن آن چه آفريده و به ظهور رسانيده است.»
و از زبان اهل قبور نقل كرده:
««و خوت الاجسام النواعم و لبسنا اهدام البلى و تكاءدنا ضيق المضجع»» «بدن‌هاى متنعّم و تازه ما منهدم و پاره پاره شد و لباس‌هاى پوسيده شدن را پوشيديم و تنگى قبر بر ما سخت شد.»
این کلمه سه بار در نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کاد»، ج۲، ص۸۸۹.
