کاچی kāčī ، کاچی غذای مقوی «زائو» است که در جشنهای زایمان (روز دهم زایمان، حمام زائو و سفرهی مهماننوازی) در اکثر مناطق ایران پخته میشود؛ پایهی آن پیاز داغ سرخشده در روغن حیوانی، آرد و شکر است که بههمچنین گوشت، سیر یا تخممرغ افزوده میشود. در برخی مناطق بهصورت «دو کاچ کاچی» (با برنج شفته، نعناع داغ) و «آیلاب» (شبیه کاچی و سرو با نان) نیز تهیه میگردد. این غذا به دلیل ترکیب انرژی‑زا (روغن، پیاز و قند) برای تقویت نوزاد و مادر در روزهای نخست تولد بهکار میرود. غذایی مقوی برای زائو. این غذا تقریباً در تمامی مناطق ایران، بیشتر با روغن حیوانی پخته میشود. ۲.۱ - امامهی پایینمردم امامهی پایین برای تهیهی آن، پیاز داغ فراوان تهیه کرده، سپس آرد و شکر را درون آن سرخ میکنند.۲.۲ - روتهاهالی روته این غذا را روز دهم زایمان میپزند و به زائو میخورانند.۲.۳ - کُند بالامردم کُند بالا نیز هنگامی که زائو را حمام میبردند، به او کاچی و تخممرغ عسلی میدادند.۲.۴ - سبوکوچکدر سبوکوچک هنگام حمام زائو در سفرهی ناهاری که برای پذیرایی از مهمانان حاضر پهن میکردند، همراه با غذاهای دیگر کاچی نیز میگذاشتند.۲.۵ - کالونمردم کالون زمستانها غذایی به نام «دو کاچ کاچی» درست میکنند؛ به این طریق که برنج شفته را میگذارند تا خشک شود و سپس آرد میکنند و به آن گوشت، پیاز داغ، سیرداغ و نعناع داغ اضافه میکنند. ۲.۶ - میگونغذایی نیز به نام «آیلاب» در میگون میپزند که همانند کاچی است و آن را با نان بهعنوان وعدهی غذایی مصرف میکردند.• هنری، گلاله، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کاچی»، ص۱۲۶۶. ردههای این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | غذاهای تهران
|