کرث (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
كَرْث (به فتح کاف و سکون راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای شدت اندوه است. از مشتقات این کلمه در
نهج البلاغه كَارِثه (به فتح کاف و کسر راء) به معنای حادثه شديد و اندوه‌بار است. این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
كَرْث (مثل عقل) به معنای شدت اندوه گويند: «كرثه الغمّ كرثا: اشتدّ عليه»
کارثه به معنی حادثه شديد و اندوه‌بار است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
آدم محبوب
خدا فرموده:
«إِنَّ أَفْضَلَ النَّاسِ عِنْدَ اللهِ مَنْ كَانَ الْعَمَلُ بِالْحَقِّ أَحَبَّ إِلَيْهِ ـ وَ إِنْ نَقَصَهُ وَ كَرَثَهُ ـ مِنَ الْبَاطِلِ» «افضل مردم در نزد خدا كسى است كه عمل به حق پيش او از باطل محبوب‌تر باشد، هرچند حق او را ناقص كند و اندوهگين نمايد»
و نيز درباره وقت مردن فرموده:
«وَ الْمَرءُ فِي سَكْرَة مُلْهِية وَ غَمْرَة كَارِثَة وَ أَنَّة مُوجِعَة» «آن وقت
انسان در يک بيهوشى ناراحت كننده و اغماء شديد و ناله و انين دردآور است».
این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کرث»، ج۲، ص۸۹۸.
