کرر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
كَرَّ (به فتح کاف و راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای رجوع و برگشتن، برگشت دادن، تكرير و تكرار، برگشت دادن بعد از برگشت دادن است. این کلمه پنج بار در
نهج البلاغه آمده است.
كَرَّه به معنای رجوع و برگشتن. و برگشت دادن، تكرير و تكرار، برگشت دادن بعد از برگشت دادن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
بنى اميّه فرموده:
«فَأُقْسِمُ ثُمَّ أُقْسِمُ لَتَنَخَّمَنَّهَا أُمَيَّةُ مِنْ بَعْدِي كَمَا تُلْفَظُ النُّخَامَةُ ثُمَّ لاَ تَذُوقُهَا وَلاَ تَطْعَمُ بِطَعْمِهَا أَبَداً مَا كَرَّ الْجَدِيدَانِ» «سوگند مى‌خورم سپس سوگند می‌خورم بنى‌اميّه بعد از من، اين خلافت را از خود كنار اندازد (از دست آنها مى‌رود) چنان كه خلط سينه بيرون انداخته شود، سپس تا شب و روز در گردش است مزه آنرا ابدا نمى‌چشند.»
در مقام موعظه فرموده:
«اتَّقُوا اللهَ تَقِيَّةَ مَنْ... نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَعَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ» «بترسيد از
خدا ترسيدن كسى كه نگاه كرده به آمدن انتهاء و عاقبت عمل.»
كرّه برگشتن و آمدن قيامت است.
و در جایی دیگر فرموده:
«الْكُرُورِ وَالاُْفُولِ» «غائب شدن و برگشتن.»
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کرر»، ج۲، ص۸۹۸.
