• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کرش (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۲).

كَرِش (به فتح کاف و کسر راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای شكمبه و آن در حيوانات نظير معده انسان است. این کلمه یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


كَرِش
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۹۹.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۵۲.    
(مثل جسر و كتف) به معنای شكمبه و آن در حيوانات نظير معده انسان است.

حضرت علی (علیه‌السلام) درباره حیوان فرموده: «كَالْبَهِيمَةِ الْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا... تَكْتَرِشُ مِنْ أَعْلاَفِهَا وَتَلْهُو عَمَّا يُرَادُ بِهَا»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۷۹، نامه ۴۵.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۸۱، نامه ۴۵.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۸، نامه ۴۵.    
[۶] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۷.    
«مانند چهارپاى بسته شده كه همتّش علف اوست، شكمبه خود را از علف‌هاى پر مى‌كند و از آنچه (ذبح) بر او قصد كرده‌اند غفلت مى‌كند.»

این کلمه یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۷] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۷۹، نامه ۴۵.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۹۹.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۵۲.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۷۹، نامه ۴۵.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۸۱، نامه ۴۵.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۸، نامه ۴۵.    
۶. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۷.    
۷. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۷۹، نامه ۴۵.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کرش»، ج۲، ص۸۹۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 45 نهج البلاغه
جعبه ابزار