کفاره (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

کَفّاره (به فتح کاف و تشدید فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای آنست که گناه را به احسن وجه می‌پوشاند و جبران می‌کند.

---

کَفّاره: مراد آنست که گناه را به احسن وجه می‌پوشاند و جبران می‌کند.

---

(ذلِکَ‌ کَفَّارَةُ اَیْمانِکُمْ اِذا حَلَفْتُمْ‌) «آن کفّاره سوگندهای شماست چون قسم خوردید». مراد از «ذلِکَ‌» آزاد کردن بنده یا طعام ده نفر فقیر یا لباس ده نفر فقیر است.
(فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ کَفَّارَةٌ لَهُ‌) یعنی: «هر که از قصاص عفو کند آن عفو و تصدّق کفّاره گناهان اوست».
از امام صادق (علیه‌السّلام) منقول است که به قدر عفو و به قدر جنایتی که بر او وارد شده از گناهانش آمرزیده شود.

۲.۱ - تکفیر سیئات

همچنین است تکفیر سیّئات‌: (وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ‌) (و گناهانتان را مى‌پوشاند) مراد از آن پوشاندن و از بین بردن آثار گناهان است و در «سیّئه» گفتیم که مراد از آن در غالب آثار معاصی است.

---