یک دوره فقه استلالی است که علامه کشفی در سال ۱۲۴۰ ق به تقاضای محمد تقی میرزا به فارسی و با قلم ساده و روان نگاشته است. وی در این کتاب، شیعیانعصر غیبت را ایتامآل محمد ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ می خواند.
[۱]. اندیشه سیاسی سید جعفر کشفی، ص ۲۸؛ دائره المعارف تشیع، ج۱، ص ۲۰۹.
