کمه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
كَمَه (به فتح کاف و فتح میم) از
واژگان نهج البلاغه و به معنی كورى و كم نور شدن چشم است. منظور كورى دل مى‌باشد.
اَكْمَه (به فتح الف و سکون کاف و فتح میم) به معنی كور مادرزاد و نيز به معنى كور است. از اين ماده دو مورد در
نهج البلاغه آمده است.
كَمَه (مثل شرف) كورى و كم نور شدن چشم: «كمه كمها: عمى و صارا عشى»
اَكْمَهُ كور مادرزاد و نيز به معنى كور است.
درباره
دنيا فرموده:
«من راقه زبرجها اعقبت ناظريه كمها و من استشعر الشغف بها ملئت ضميره اشجانا» «هر كس زينت دنيا را خوش دارد، دنيا در چشم نگاه كنندگانش كورى مى‌نهد و هر كس به آن تعلق شديد يابد دلش را از غصّه‌ها پر سازد.»
(شرح‌های حکمت:
)
در
نامه ۳۳ به
قثم بن عباس فرماندار
مكه معظّمه مى‌نويسد:
«امّا بعد فانّ عينى بالغرب كتب الّى يعلمنى انّه وجّه الى الموسم اناس من اهل الشام العمى القلوب الصمّ الاسماع الكمه الابصار الذين يلبسون الحق بالباطل... فاقم على ما فى يديك قيام الحازم الصليب» «
جاسوس من از
بلاد غرب به من نوشته، عدّه‌اى از
اهل شام به
موسم حجّ فرستاده شده‌اند (
معاويه آن‌ها را فرستاده است) دسته‌اى كوردل كه گوششان از شنيدن
كلام حق كر و چشمشان كور است، به حق لباس
باطل مى‌پوشانند در كار خودت باش مانند محتاط قوى.»
(شرح‌های نامه:
)
كَمَه (مثل قفل) جمع
اَكْمَه به معنى كور است، منظور كورى دل مى‌باشد.
از اين ماده دو مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کمه»، ج۲، ص۹۱۵-۹۱۶.
