کنه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

كُنْه (به ضم کاف و سکون نون) از واژگان نهج البلاغه و به معنی اصل شى‌ء، غايت شى‌ء و حقيقت شى‌ء است.

---

كُنْه به معنی اصل شى‌ء، غايت شى‌ء و حقيقت شى‌ء است.

---

مواردى از آن در نهج البلاغه يافته است، خطاب به خدا عرض مى‌كند: «اللَّهُمَّ... فَلَسْنَا نَعْلَمُ كُنْهَ عَظَمَتِكَ إِلاَّ أَنَّا نَعْلَمُ أَنَّكَ: حَيٌّ قَيُّومٌ، لاَ تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ» «خدا غايت عظمت تو را نمى‌دانيم، فقط اين قدر مى‌دانيم كه زنده حقيقى هستى و اداره كننده جهان هستى، چرت و خواب بر تو راهى ندارد.» (شرح‌های خطبه: )

---