• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۶).

کوی از واژگان قرآن کریم به معنای داغ کردن است. این کلمه تنها یک بار در قرآن مجید آمده است.


کوی
[۱] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۷۱.    
[۲] راغب اصفهاني، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۳۱.    
[۳] طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۶۴.    
به معنای داغ کردن است. «کواه کیّا: احرق جلده بحدیدة و نحوها».

(یَوْمَ یُحْمی‌ عَلَیْها فِی نارِ جَهَنَّمَ‌ فَتُکْوی‌ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ‌)
[۴] توبه/سوره۹، آیه۳۵.    
«روزی آن زر و سیم در آتش جهنّم سرخ کرده شوند و با آن پیشانی‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان داغ کرده شوند.»
[۵] طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۹، ص۲۵۲.    
[۶] طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۳۵.    
[۷] طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۵، ص۴۶.    
[۸] طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۸۰.    

آیه درباره گنج کنندگان است که در «کنز» گذشت نعوذ باللّه منها.
(ببینید: کنز (مفردات‌قرآن))


این کلمه تنها یک بار در قرآن مجید آمده است.
[۹] توبه/سوره۹، آیه۳۵.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۷۱.    
۲. ↑ راغب اصفهاني، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۳۱.    
۳. ↑ طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۶۴.    
۴. ↑ توبه/سوره۹، آیه۳۵.    
۵. ↑ طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۹، ص۲۵۲.    
۶. ↑ طباطبایي، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۳۵.    
۷. ↑ طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۵، ص۴۶.    
۸. ↑ طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۸۰.    
۹. ↑ توبه/سوره۹، آیه۳۵.    


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کوی»، ج۶، ص۱۷۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار