• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یأجوج و مأجوج

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یاجوج و ماجوج از نشانه‌های نزدیک شدن قیامت در عصر ظهور می‌باشد.



در دو سوره قرآن مجید، از یاجوج و ماجوج سخن به میان آمده است؛ یکی در آیات ۹۲ تا ۹۸ سوره کهف و دیگر در آیه ۹۶ سوره انبیاء. آیات قرآن به روشنی گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیلۀ وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند.


در تورات، در کتاب حزقیل (فصل ۳۸و۳۹) و در کتاب رؤیای یوحنا (فصل ۲۰) از آن‌ها به گوگ و ماگوگ یاد شده است که معرب آن یاجوج و ماجوج است. به گفتۀ صاحب المیزان، از مجموع گفته‌های تورات استفاده می‌شود که ماجوج یا یاجوج و ماجوج، گروه یا گروه‌های بزرگی بودند که در دوردست‌ترین نقطۀ شمال آسیا زندگی می‌کردند. آنان مردمی جنگجو و غارتگر بودند.


دلیل‌های فراوانی از تاریخ در دست است که در منطقۀ شمال شرقی زمین، در نواحی مغولستان در زمان‌های گذشته، گویی چشمۀ جوشانی از انسان وجود داشته است. مردم این منطقه به سرعت زاد و ولد می‌کردند و پس از کثرت و فزونی به سمت شرق، یا جنوب سرازیر می‌شدند و همچون سیل روانی این سرزمین‌ها را زیر پوشش خود قرار می‌دادند، و به تدریج در آن جا ساکن می‌گشتند.
به نظر می‌رسد یاجوج و ماجوج از همین قبایل وحشی بوده‌اند که مردم قفقاز، هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضا کردند از آنان جلوگیری کند. او نیز به کشیدن سد معروف ذو القرنین اقدام کرد.


اما ارتباط این‌ها با مهدویت از روایاتی به دست می‌آید که آن‌ها را یکی از اشراط الساعة دانسته است.
[۸] سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور، ج۳، ص۵۹.
[۹] سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور، ج۴، ص۲۵.

البته برخی دربارۀ حقیقت وجودی آن‌ها، خواسته‌اند با استفاده از روایات، در انسان بودن آن‌ها تردید کنند!
در روایاتی چند پراکنده شدن یاجوج و ماجوج بر روی زمین، در کنار خروج دجال و نزول حضرت عیسی (علیه‌السّلام) ذکر شده است؛ پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم): لا تقوم الساعة حتی تکون عشر آیات الدجال و الدخان و طلوع الشمس من مغربها و دابة الارض و یاجوج و ماجوج و ثلاثة خسوف خسف بالمشرق و خسف بالمغرب و خسف بجزیرة العرب و نار تخرج من قعر عدن تسوق الناس الی المحشر: بنابراین می‌توان این احتمال را مطرح کرد که این رخداد در عصر ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) یا در آستانۀ قیامت، رخ خواهد داد.
[۱۳] شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۹۹.

ممکن است گفته شود: مقصود از یاجوج و ماجوج، افراد شرور با ویژگی خاص نیست؛ بلکه می‌تواند این حقیقت در هرگروهی باشد که در آخر الزمان مقابل حق می‌ایستند و اقدام به شرارت می‌کنند.


اشراط الساعة، آستانۀ قیامت.


۱. کهف/سوره۱۸، آیه۹۲-۹۸.    
۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
۳. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۳، ص۳۹۵.    
۴. ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۵۵۱-۵۵۲.    
۵. شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۳۱.    
۶. شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.    
۷. شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۴۹.    
۸. سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور، ج۳، ص۵۹.
۹. سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور، ج۴، ص۲۵.
۱۰. مجلسی، سیدمحمدباقر، بحارالانوار، ج۱۲، ص۱۸۸.    
۱۱. مجلسی، سیدمحمدباقر، بحارالانوار، ج۶، ص۳۰۳.    
۱۲. دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشادالقلوب، ج۱، ص۱۴۱-۱۴۲.    
۱۳. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۹۹.



فرهنگنامه مهدویت، خدامراد سلیمیان، ص۴۹۱-۴۹۲، برگرفته از مقاله «یأجوج و مأجوج ».    



جعبه ابزار