• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یحیی بن علی شیبانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: یحیی بن علی شیبانی


یحیی بن علی شیبانی (م ۵۰۲ هـ.ق) از علمای بزرگ لغت، نحو، ادب و ادیب برجسته قرن پنجم و ششم (هجری قمری) و اهل تبریز بود.
برخی او را با لقب ابن خطیب و برخی خطیب تبریزی نامیده‌اند.
ایشان در جوانی با نسخه‌ای از کتاب التهذیب تألیف ابومنصور ازهری آشنا شد.
برای تحقیق در آن کتاب، با پای پیاده مسافتی طولانی از تبریز تا معرّه (نزدیک حلب) را طی کرد.
این نسخه همچنان در برخی کتابخانه‌های بغداد موجود است و اثر عرق او روی آن دیده می‌شود.
حدود سال ۴۵۰ (هجری قمری) به دمشق رفت، سپس در صیدا سکونت گزید و بعدها به مصر و بغداد سفر کرد.
در بغداد متولی کتابخانه نظامیه و استاد ادبیات شد و به جایگاه علمی برجسته‌ای دست یافت.
از استادان وی می‌توان به ابوالعلا معری، خطیب بغدادی، عبدالقاهر جرجانی و دیگران اشاره کرد.
از شاگردان برجسته‌اش نیز ابومنصور موهوب جوالیقی و ابوطاهر سلفی بودند.
تألیفات وی به دو دسته تقسیم می‌شوند:
• تألیفات مستقل: شامل تفسیر قرآن؛ الملخص فی اعراب القرآن (چهار مجلد)؛ اسرار الصنعه در نحو، بصائر الکمالات؛ دیوان شعر؛ مقاتل الفرسان؛ الکافی فی علمی العروض و القوافی.
• تألیفات شرح و تهذیب بر کتب دیگران: از جمله تهذیب و شرح آثار ابن سکیت؛ شرح حماسه ابی‌تمام؛ شرح اللّمع ابن جنی؛ شرح مفضلیات؛ شرح دیوان متنبّی و دیگر شرح‌ها بر اشعار و متون ادبی.
وی در ۲۸ جمادی‌الثانی سال ۵۰۲ (هجری قمری) در بغداد درگذشت و در کنار قبر ابواسحاق شیرازی دفن شد.


ابوزکریا یحیی بن علی بن محمد شیبانی
[۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
[۲] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۳] باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
[۴] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
[۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة،ج۲، ص۳۳۸.    
[۶] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
[۷] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
[۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
[۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۰] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۱۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
معروف به ابن خطیب تبریزی
[۱۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
[۱۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۱۴] باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
[۱۵] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
[۱۶] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
[۱۷] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
[۱۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۹] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک،، ج۱۷، ص۱۱۴.    
[۲۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
[۲۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۲۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۲۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
عالم، ادیب، نحوی و لغوی
[۲۴] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
[۲۵] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۲۶] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
[۲۷] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
[۲۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۳۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
[۳۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۳۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۳۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
قرن پنجم و ششم (هجری قمری) و اهل تبریز بود.
[۳۴] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
[۳۵] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک،، ج۱۷، ص۱۱۴.    
[۳۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
[۳۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
برخی او را با لقب ابن خطیب و برخی دیگر خطیب تبریزی یاد کرده‌اند که به عقیده یاقوت حموی اشتباه است.
[۳۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
نیز گفته شده پدرش، علی، خطیب بوده است، نه خودش.
[۳۹] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    

ابوزکریا که از علمای بزرگ لغت، نحو و ادب بود.
در مدح نظام‌الملک قصیده‌ای سروده که در دمیه القصر باخزری آمده است.
[۴۰] باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
در جوانی به نسخه‌ای از کتاب التهذیب،
[۴۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۴۲] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۴۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
در لغت تألیف ابومنصور ازهری
[۴۴] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۴۵] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۴۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
که در چند مجلد نوشته شده بود، دست یافت و خواست درباره آن تحقیق کند.
[۴۷] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۴۸] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
پس کتاب را بر پشت نهاد
[۴۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۵۰] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۵۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
و چون پولی برای گرفتن مرکب نداشت،
[۵۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۵۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
پیاده به سوی معرّه،
[۵۴] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
شهری در شام واقع در دوازده فرسخی حلب، حرکت کرد.
[۵۵] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۲، ص۳۴۵.    
گفته شده عرق زیاد او، ناشی از مسافت طولانی، در کتاب نفوذ کرده است.
[۵۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۵۷] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۵۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
این نسخه در بعضی از کتابخانه‌های بغداد موجود است و گویا آثار عرق هنوز بر آن دیده می‌شود.
[۵۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۶۰] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
[۶۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    

ابن خطیب حدود سال ۴۵۰ (هجری قمری) به دمشق رفت.
[۶۲] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
[۶۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۶۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
در صیدا نیز مدتی سکونت داشت و از علمای این دیار بهره برد؛
[۶۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۴، ص۳۴۸.    
[۶۶] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
[۶۷] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
سپس به مصر رفته
[۶۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۶۹] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۷۰] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
و از آن‌جا به بغداد باز گشت.
[۷۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۷۲] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
[۷۳] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۷۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۷۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
در این شهر متولی کتابخانه
[۷۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۷۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۷۸] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۷۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۸۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
و تدریس ادبیات در نظامیه گردید
[۸۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۸۲] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۸۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۸۴] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۸۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۸۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
تا آن‌که در این فن به عالی‌ترین مقام رسید و افراد بسیاری به او مراجعه می‌کردند.
او را فردی ثقه دانسته‌اند،
[۸۷] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
[۸۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۸۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
هرچند گفته‌اند: گاه در مجلس درس بر اثر نوشیدن شراب، مستی داشت.
[۹۰] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۹۱] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    

ابن خطیب تبریزی از استادان بزرگی استفاده کرد، که می‌توان به افرادی چون ابوالعلا معری،
[۹۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
[۹۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
[۹۴] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۹۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۹۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
[۹۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۹۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
ابوالقاسم تنوخی،
[۹۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۱۰۰] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۰۱] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
خطیب بغدادی،
[۱۰۲] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
[۱۰۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
ابوالحسن طاهر بن بابشاذ نحوی (م ۴۹۶ هـ.ق)
[۱۰۴] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۱۰۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
عبدالقاهر بن عبدالرحمان جرجانی،
[۱۰۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۱۰۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۰۸] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
ابوالحسین هلال بن حسن صابی
[۱۰۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
و دیگران اشاره نمود.
[۱۱۰] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    

یحیی بن علی شاگردان و راویانی داشت که ازجمله شاگردانش؛ ابومنصور موهوب جوالیقی
[۱۱۱] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۱۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۱۱۳] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
[۱۱۴] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۱۵] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۱۶] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
و ابوطاهر سلفی
[۱۱۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۱۸] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
بودند.
ابوبکر خطیب بغدادی
[۱۱۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۱۲۰] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
نیز که از مشایخ وی بود در مصنفاتش از او نقل کرده است.
[۱۲۱] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    

ابن خطیب کتاب‌هایی تالیف کرده است که می‌توان تألیفات او را به دو دسته تقسیم کرد:
۱. تألیفات مستقل؛
۲. تألیفاتی که بر کتب دیگران نوشت، اعم از تهذیب و شرح.
دسته اول عبارت‌اند از:
• تفسیر قرآن؛
[۱۲۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۲۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۲۴] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
• الملخص فی اعراب القرآن در چهار مجلد؛
[۱۲۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۲۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۲۷] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۱۲۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۲۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۳۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۳۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۱۳۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• اسرار الصنعه در نحو؛
[۱۳۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۱۳۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۳۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
• بصائر الکمالات؛
[۱۳۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
• دیوان شعر؛
[۱۳۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
• مقاتل الفرسان؛
[۱۳۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۳۹] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۴۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• الکافی فی علمی العروض و القوافی.
[۱۴۱] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۴۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۴۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۱۴۴] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۴۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۴۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۴۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
دسته دوم تألیفات وی عبارت‌اند از:
• تهذیب اصلاح المنطق از ابن سکیت؛
[۱۴۸] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۱۴۹] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۵۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۵۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۵۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۱۵۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
• تهذیب غریب الحدیث؛
[۱۵۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۵۵] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۱۵۶] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۵۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
• تهذیب الفاظ از ابن سکیت؛
[۱۵۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
[۱۵۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
• شرح الحماسه از ابی‌تمام در سه مجلد صغیر، اوسط و کبیر؛
[۱۶۰] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة،ج۴، ص۲۹.    
[۱۶۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۶۲] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۶۳] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۶۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۶۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۶۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
• شرح سبع الطوال؛
[۱۶۷] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۶۸] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۶۹] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۷۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
•
شرح اللّمع از ابن جنی؛
[۱۷۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۷۲] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۷۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۷۴] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۷۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۷۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• شرح مفضلیات؛
[۱۷۷] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۷۸] [https://lib.eshia.ir/۴۰۲۹۴/۴/

۲۹/المفضلیات قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.]
[۱۷۹] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۸۰] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۸۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۸۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
• شرح سقط الزند از مَعرّی؛
[۱۸۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۸۴] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
[۱۸۵] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۸۶] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۸۷] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۸۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۸۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۹۰] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۱۹۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
• شرح دیوان متنبی؛
[۱۹۲] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۱۹۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۱۹۴] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۱۹۵] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۹۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۹۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۱۹۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• شرح القصائد العشر؛
[۱۹۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۲۰۰] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۰۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۲۰۲] ازرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• شرح المقصورة الدُّرَیدّیه؛
[۲۰۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
[۲۰۴] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
[۲۰۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۰۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۲۰۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• شرح الختیارات از مفضل ضبی در سه مجلد؛
[۲۰۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
• شرح المشکل من دیوان ابی‌تمام،
[۲۰۹] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۱۰] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۲۱۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۲۱۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
• شرح قصیده بانت سعاد.
[۲۱۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
[۲۱۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    

شیبانی در ۲۸ جمادی‌الثانی
[۲۱۵] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۲۱۶] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۲۱۷] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
[۲۱۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۱۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۲۲۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
[۲۲۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
سال ۵۰۲ (هجری قمری)
[۲۲۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
[۲۲۳] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۲۲۴] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
[۲۲۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
[۲۲۶] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
[۲۲۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
[۲۲۸] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
[۲۲۹] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
در بغداد درگذشت.
[۲۳۰] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۲۳۱] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
[۲۳۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
ابوطالب زینبی بر او نماز خواند
[۲۳۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
و در کنار قبر ابواسحاق شیرازی
[۲۳۴] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
در باب ابرز دفن شد.
[۲۳۵] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
[۲۳۶] قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
[۲۳۷] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
[۲۳۸] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
(دیگر منابع:
[۲۳۹] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۴.    
[۲۴۰] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۱۹۷.    
[۲۴۱] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ص۲۷.
[۲۴۲] تاج المکلل، ص ۱۴۸.
[۲۴۳] ذکاوتی، علیرضا، الفلاکه و المفلوکون، ص۷۱.
[۲۴۴] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۳۳۰.    
[۲۴۵] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۱۹.    
[۲۴۶] ابن المستوفی اربلی، شرف‌الدین ابوالبرکات، تاریخ إربل،ج۱، ص۴۰۰.    
[۲۴۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۷۳.    
[۲۴۸] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۲۲۲.    
[۲۴۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۲۶۹.    
[۲۵۰] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۴۷۳.    
[۲۵۱] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۱.    
[۲۵۲] ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۲۰۶.    
[۲۵۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۳.    
[۲۵۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۳۱۵.    
[۲۵۵] نقوی، سید حامد، خلاصة عبقات الأنوار، ج۸، ص۵۰.    
[۲۵۶] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۶، ص۵۳۸.    
[۲۵۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۰۸.
[۲۵۸] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۲۳.
[۲۵۹] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۶.    
[۲۶۰] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۲.
[۲۶۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۷۰.    
[۲۶۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۱۲.
[۲۶۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۴۳.
[۲۶۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۷۷.    
[۲۶۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۶۳.
[۲۶۶] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۱۴.
[۲۶۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۹۹۱.    
[۲۶۸] سرکیس، یوسف الیان، معجم مطبوعات العربیه، ج۱، ص۶۲۶.
)



۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۲. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۳. ↑ باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
۴. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
۵. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة،ج۲، ص۳۳۸.    
۶. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۷. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۰. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۱۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۱۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۱۴. ↑ باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
۱۵. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
۱۶. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
۱۷. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
۱۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۹. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک،، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۲۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۲۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۲۴. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۲۵. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۲۶. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
۲۷. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۰.    
۲۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۳۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۳۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۳۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۳۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۳۴. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۳۵. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک،، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۳۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۳۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۳۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۳۹. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۴۰. ↑ باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر و عصره اهل العصر، ص۲۶۱.    
۴۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۴۲. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۴۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۴۴. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۴۵. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۴۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۴۷. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۴۸. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۴۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۵۰. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۵۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۵۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۵۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۵۴. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۵۵. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۲، ص۳۴۵.    
۵۶. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۵۷. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۵۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۵۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۶۰. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
۶۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۶۲. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
۶۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۶۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۶۵. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۴، ص۳۴۸.    
۶۶. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۶۷. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۶۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۶۹. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۷۰. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۷۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۷۲. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
۷۳. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۷۴. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۷۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۷۶. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۷۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۷۸. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۷۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۸۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۸۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۸۲. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۸۳. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۸۴. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۸۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۸۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۸۷. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۸۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۸۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۹۰. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۹۱. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۹۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۳.    
۹۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۸.    
۹۴. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۹۵. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۹۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۹۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۹۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۹۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۱۰۰. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۰۱. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۱۰۲. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۱.    
۱۰۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۰۴. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۱۰۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۰۶. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۱۰۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۰۸. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۱۰۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۵.    
۱۱۰. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
۱۱۱. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۱۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۱۱۳. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۶.    
۱۱۴. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۱۵. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۱۶. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۱۱۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۱۸. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۱۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۱۲۰. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۲۱. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۲۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۲۳. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۲۴. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۲۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۲۶. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۲۷. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۱۲۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۲۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۳۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۳۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۳۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۱۳۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۱۳۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۳۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۳۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۳۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۳۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۳۹. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۴۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۱۴۱. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۴۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۴۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۱۴۴. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۴۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۴۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۴۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۱۴۸. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۱۴۹. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۵۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۵۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۵۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۵۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۱۵۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۵۵. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۱۵۶. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۵۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۵۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۱۵۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۶۰. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة،ج۴، ص۲۹.    
۱۶۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۶۲. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۶۳. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۶۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۶۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۶۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۱۶۷. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۶۸. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۶۹. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۷۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۷۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۷۲. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۷۳. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۷۴. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۷۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۷۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۱۷۷. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۷۸. ↑ [https://lib.eshia.ir/۴۰۲۹۴/۴/

۲۹/المفضلیات قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.]
۱۷۹. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۸۰. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۸۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۸۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۸۳. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۸۴. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۲۹.    
۱۸۵. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۸۶. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۸۷. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۸۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۸۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۹۰. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۱۹۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۱۹۲. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۱۹۳. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۱۹۴. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۱۹۵. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۹۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مراه الجنان و عبره الیقظان، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۹۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۱۹۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۱۹۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۲۰۰. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۰۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۰۲. ↑ ازرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۲۰۳. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۵.    
۲۰۴. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهه الالباء فی طبقات الادباء، ص۲۷۱.    
۲۰۵. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۰۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۰۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۲۰۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۲۰۹. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۱۰. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۲۱۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۱۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۲۱۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۸.    
۲۱۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۱۵. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۲۱۶. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۲۱۷. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
۲۱۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۱۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۲۲۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
۲۲۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۲۲۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۸۲۴.    
۲۲۳. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۲۲۴. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
۲۲۵. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۳۳۸.    
۲۲۶. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۲۲۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۵۱۹.    
۲۲۸. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۲۲۹. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۵۷.    
۲۳۰. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۲۳۱. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
۲۳۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۱۴.    
۲۳۳. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
۲۳۴. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
۲۳۵. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۱۵.    
۲۳۶. ↑ قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۴، ص۳۰.    
۲۳۷. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۷.    
۲۳۸. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۹۶.    
۲۳۹. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۴.    
۲۴۰. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۱۹۷.    
۲۴۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ص۲۷.
۲۴۲. ↑ تاج المکلل، ص ۱۴۸.
۲۴۳. ↑ ذکاوتی، علیرضا، الفلاکه و المفلوکون، ص۷۱.
۲۴۴. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۳۳۰.    
۲۴۵. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۱۹.    
۲۴۶. ↑ ابن المستوفی اربلی، شرف‌الدین ابوالبرکات، تاریخ إربل،ج۱، ص۴۰۰.    
۲۴۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۷۳.    
۲۴۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۲۲۲.    
۲۴۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۲۶۹.    
۲۵۰. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۴۷۳.    
۲۵۱. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۱.    
۲۵۲. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۲۰۶.    
۲۵۳. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۳.    
۲۵۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۳۱۵.    
۲۵۵. ↑ نقوی، سید حامد، خلاصة عبقات الأنوار، ج۸، ص۵۰.    
۲۵۶. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۶، ص۵۳۸.    
۲۵۷. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۰۸.
۲۵۸. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۲۳.
۲۵۹. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۶.    
۲۶۰. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۲.
۲۶۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۷۰.    
۲۶۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۱۲.
۲۶۳. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۴۳.
۲۶۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۷۷.    
۲۶۵. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۶۳.
۲۶۶. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۱۴.
۲۶۷. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۹۹۱.    
۲۶۸. ↑ سرکیس، یوسف الیان، معجم مطبوعات العربیه، ج۱، ص۶۲۶.





• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی بن علی شیبانی»، ج۴، ص۴۴۷ -۴۴۸.


رده‌های این صفحه : ادیبان قرن 6 (قمری) | درگذشتگان سال 502 (قمری) | شخصیت‌های قرن 6 (قمری) | علمای قرن 6 (قمری) | لغویان قرن 6 (قمری) | مؤلفان قرن 6 (قمری) | نحویان قرن 6 (قمری)
جعبه ابزار