یزید بن حصین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یزید بن حُصَین از
اصحاب امام حسین هست.
تنی چند از عالمان
رجال و
تاریخ، یزید بن حُصَین را
تصحیف بُرَیْر بن خُضَیْر دانسته اند.
نام وی به صورت های یزید
، زید
، بُرَیْر
و نام
پدرش حُصَین
، حُضَیْر
، خُضَیْر
و عبدالله
آمده است.
شیخ طوسی رحمه الله، بی آن که بر شهادتش در روز
عاشورا تصریح کند، او را از
اصحاب امام حسین علیه السلام، بر شمرده است.
برخی
نویسندگان در
شرح حال او چنین نوشته اند:
یزید بن حُصَیْن هَمْدانی مشرقی، مردی شریف،
عابد،
زاهد و از شجاعان
کوفه بود. در جنگها یاد و نامی داشت. او از بهترین
شیعیان بود. با
مسلم بن عقیل بیعت کرد؛ و هنگامی که
قیام وی به شکست انجامید، از
کوفه خارج گردید و خود را به
امام حسین رساند؛ و پیوسته با آن حضرت بود.
وقتی
آب را بر اردوگاه امام حسین بستند، با اجازه امام علیه السلام ، نزد
عمر سعد رفت و با او در این باره به گفت و گو پرداخت، شاید از این کار دست بردارد. اما سخنانش در
نفس بد سگال پسر سعد، اثر نکرد.
روز
عاشورا، در صف یاران
امام حسین علیه السلام، به پیکار با دشمنان پرداخت و پیش از
ظهر به
شهادت رسید.
پاره ای مآخذ، سخنان یزید بن حصین با
عمر سعد و لشکریان او را، درباره بستن آب، با تفصیل بیشتری
نقل کرده اند.
فاضل دربندی رجز زیر را به او نسبت داده است:
أنا یَزیدُ ما أنا بِالفاشِلِ • اضْرِبُکُمْ عَنْ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِ
ضَرْبَ غُلامٍ ارْجَحِی بَطَلِ • حَتَّی الاقِی یَوْمَ حَشْرِی عَمَلیِ
من یزیدم که هنگام
جنگ،
ترسو نیستم، همچون جوانی
شجاع در
دفاع از حسین بن علی علیه السلام، شما را با شمشیر میزنم، تا این که به روز
رستاخیز عمل خویش را دیدار کنم.
در زیارت منسوب به
ناحیه مقدسه، بر این
شهید بزرگوار، چنین
درود فرستاده شده است:
السَّلامُ عَلی یَزیدِ بْنِ حُصَیْنِ الْهَمْدانِیّ المَشْرِفیِّ القارِیّ،
المُجَدِّلِ بِالْمَشْرَفِیِّ
سلام بر یزید بن حصین هَمْدانی مشرقی، همو که
قاری قرآن بود و
دشمن را به تیغ مَشْرَقِیّ بر خاک می افکند.
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۳۹۹-۴۰۰.
