یعبؤ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یعبؤ: (مَا یَعْبَؤُا بِکُمْ) «یعبؤ» از مادّه
«عبا» (بر وزن عبد) به معنای سنگینی است، بنابراین جمله «لا یَعْبا» یعنی وزنی قائل نیست، و به تعبیر دیگر، اعتنایی نمی‌کند.
(قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا) (بگو: «پروردگارم براى شما ارزشى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد؛ شما
آیات خدا و
پیامبران را تكذيب كرديد، و اين عمل دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در
مفردات گفته: وقتى گفته مى‌شود: ما عبات به معنايش اين است كه: من به فلان چيز اعتنايى نكردم و باكم نشد، و اصل اين كلمه از ماده عبا گرفته شده كه به معناى ثقل است گويا فرموده: اينان نزد پروردگار من وزن و قدرى ندارند و در
آیه (قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي) نيز بدين معنا است. بعضى ديگر گفته‌اند: از باب عبات الطيب بوى خوش باقى ماند است، گويا گفته شده اگر دعاى شما نباشد خدا باقيتان نمى‌گذارد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یعبؤ»، ص۶۵۴.
