• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَسْئَلُهُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَسْئَلُهُ: (یَسْئَلُهُ مَن فِی السَّمَاواتِ)
تعبیر به‌ «یَسْئَلُهُ» از مادّه‌ «سُؤال» به صورت «فعل مضارع»، دلیل بر این است که، این سؤال و تقاضا دائمی است، و همگی به زبان حال از آن مبدا فیاض، دائماً فیض می‌طلبند، هستی می‌خواهند، و حوائج خود را تمنا می‌کنند، و این اقتضای ذاتِ موجود ممکن است که نه تنها در «حدوث»، بلکه در «بقاء» نیز وابسته و متکی به واجب الوجودند.



(يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ) (تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مى‌كنند، و او هر روز در شأن و كارى است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از درخواست تمامى آسمانیان و زمینیان درخواست به زبان نيست، بلكه درخواست به احتياج است، چون احتياج خودش زبان است، و معلوم است كه موجودات زمين و آسمان از تمامى جهات وجودشان، محتاج خدايند، هستيشان بسته به خدا، و متمسك به ذيل غناى وجود اويند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)



۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۹۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۵۰.    
۵. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۲    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۷۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۸۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۰۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَسْئَلُهُ»، ص۶۴۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره الرحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار