یَطْبَعُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَطْبَعُ: (یَطْبَعُ اللَّهُ عَلی قُلُوبِ) «یَطْبَعُ» از مادّه
«طبع»، به معنای مهر نهادن است، و اشاره به کاری است که در سابق و امروز، معمول بوده و هست، که گاهی برای این که: چیزی دست نخورده بماند و در آن مطلقاً دخل و تصرفی نشود، درِ آن را محکم می‌بندند، و روی قفل یا گرهی که به آن زده‌اند، مادّه خمیرمانندی گذارده و روی آن مهر می‌زنند، بدیهی است گشودن در آن، جز با شکستن مهر ممکن نیست، و این کاری است که به زودی افشا می‌شود.
(كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ) (اين‌گونه
خداوند بر دلهاى آنان كه آگاهى ندارند مُهر مى‌نهد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از جمله نمى‌دانند اين است كه در باره خدا و
آیات او كه يكى از آنها مساله
بعث است جاهلند، و تازه بر
جهل و
شک خود اصرار هم مى‌ورزند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَطْبَعُ»، ص۶۵۳.
