• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَنْتَصِرُونَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَنْتَصِرُونَ: (اَوْ یَنْتَصِرُونَ)
«یَنْتَصِرُونَ» ممکن است اشاره به کمک خواستن برای خویشتن یا برای دیگری و یا هر دو باشد؛ زیرا در آیات بعد، می‌خوانیم که معبودان و عابدان هر دو به آتش دوزخ افکنده می‌شوند. «یَنْتَصِرُونَ» از ماده‌ «اِنْتِصار» به معنای یاری طلبیدن است، ولی بعضی آن را به معنای‌ «تَنَاصُرْ» (به یاری یکدیگر شتافتن) تفسیر کرده‌اند، ولی نتیجه هر دو با توجّه به‌ توضیحی که دادیم یکی است.





۱.۱ - آیه ۹۳ سوره شعراء

(مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ) (معبودهايى غير از خدا؟! آيا آنها شما را يارى مى‌كنند، يا كسى به يارى آنها مى‌آيد؟!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى به ايشان گفته مى‌شود: كجايند آن چيزهايى كه شما به جاى خدا آنها را مى‌پرستيديد آيا شقاوت و عذاب را از شما و يا از خودشان دفع مى‌كنند؟ و حاصل معنا اين است كه آن روز بر ايشان روشن مى‌شود كه در بت‌پرستيشان گمراه بوده‌اند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۳۹ سوره شوری

(وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ) (و كسانى كه هرگاه ستمى به آنها رسد تسليم ظلم نمى‌شوند و يارى مى‌طلبند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب مى‌گويد: كلمه انتصار و كلمه استنصار هر دو به معناى طلب يارى است‌ .... و از بعضى‌ از اهل لغت نقل شده كه گفته‌اند: كلمه انتصار به معناى تناصر (يارى طرفينى) است، نظير اختصام كه به معناى تخاصم (دشمنى طرفينى) است، و استباق و تسابق كه به معناى مسابقه طرفينى است .... و به هر حال چه به آن معنا باشد و چه به اين معنا، مراد از آیه شريفه اين است كه، براى رفع ظلم مقاومت مى‌كنند. پس اين آيه با جمله قبلى كه مى‌فرمود: و چون خشم مى‌گيرند عفو مى‌كنند منافات ندارد، براى اينكه مقاومت در برابر ظلم و جلوگيرى از اينكه در اجتماع رخنه يابد بر هر كسى كه قدرت بر آن داشته باشد به حكم فطرت واجب است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۹۳.    
۲. شوری/سوره۴۲، آیه۳۹.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۸.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۲۹۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۴۹۰.    
۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۹۳.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۰۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۵.    
۱۳. شوری/سوره۴۲، آیه۳۹.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۷.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۹۳.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۱۵۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَنْتَصِرُونَ»، ص۶۶۲.    






جعبه ابزار