یَهِدِّی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَهِدِّی: (لّا یَهِدِّی اِلّا اَنْ یُهْدی) «یَهِدِّی» در اصل
«یهتدی» بوده، که «تاء» آن تبدیل به «دال» و در آن ادغام شده است.
(قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّي إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ) (بگو: «آيا هيچ يك از معبودهاى شما، به سوى حق هدايت مى‌كند؟!» بگو: «تنها خدا به حق هدايت مى‌كند. آيا كسى كه هدايت به سوى حق مى‌كندبراى پيروى شايسته‌تر است، يا آن كس كه هدايت نمى‌شود مگر هدايتش كنند؟! شما را چه مى‌شود، چگونه داورى مى‌كنيد؟!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: خداى تعالى در اين سؤال و جواب زيباترين تعبير را آورده و فرموده:
(أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى) و در اين آيه قرائتى كه رايج است كلمه لا يهدى -با تشديد دال- است كه اصل آن يهتدى بوده، و ظاهر جمله
(لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى) كه در آن متعلقات فعل حذف شده، و نفرموده كه به چه چيز هدايت مى‌شود و چه كسى او را هدايت كرده اين است كه به خودى خود هدايت نمى‌شود، بلكه به وسيله غير خود هدايت مى‌شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَهِدِّی»، ص۶۶۸.
