یُجْبی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُجْبی: (یُجْبی اِلَیْهِ ثَمَراتُ) «یُجْبی» از مادّه
«جبایة»، به معنای جمع کردن است، و لذا به حوض، که آب را در خود جمع می‌کند
«جابیه» می‌گویند.
(وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ) (آنها گفتند: «ما اگر هدايت را همراه تو پذيرا شويم، ما را از سرزمينمان مى‌ربايند.» آيا ما حرم امنى در اختيار آنها قرار نداديم كه ثمرات هر چيزى از هر شهر و ديارى به سوى آن آورده مى‌شود كه رزقى است از جانب ما؟! ولى بيشتر آنان نمى‌دانند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه يجبى ، مضارع مجهول از ماده جبايت است، كه به معناى جمع‌آورى است، و كلمه كل در اينجا به منظور تكثير آمده، نه اينكه بخواهد عموميت را برساند، چون قطعا همه ميوه‌هاى دنيا در مكه جمع‌آورى نمى‌شود و معناى اين جمله اين است كه: ميوه‌هاى بسيارى از اشياء به سوى حرم گردآورى مى‌شود ، و اين جمله، صفت حرم است، بدين منظور آن را آورد، تا از اين توهم كه ممكن است به و هم كسى آيد كه ايمان آوردن باعث تضرر ايشان مى‌شود، چون ديگر كاروانى به مكه نمى‌آيد، جلوگيرى کند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
/۱/۹ مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُجْبی»، ص۶۳۷.
