علی بن عبدالله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن ابن حاجب نعمان(
۳۴۰ ـ
۴۲۱ ه.ق) حدود ۴۰ سال کاتب دربار
خلفای عباسی بود.
پدرش کاتب
ابومحمد مهلبی، وزیر
معزالدوله بود.
از اساتیدی مانند احمد نجاد، ابوبکر شافعی و محمد انباری حدیث آموخت.
رسائل و دیوان شعر از تألیفات او هستند.
وی ۱۲ رجب ۴۲۱ (هجری قمری) وفات یافت.
یاقوت وفات او را (
۴۲۳ ه.ق) ذکر کرده است.
ابوالحسن علی بن عبداللّه العزیز بن ابراهیم، ابن حاجب نعمان رییس الرؤسا بغدادی در سال ۳۴۰ (هجری قمری) به دنیا آمد.
پدرش کاتب ابومحمد مهلبی وزیر معزالدوله بود.
ابوالحسن نیز همچون پدر شغل کتابت در پیش گرفت و حدود چهل سال در دربار دو خلیفه عباسی، یعنی
الطائع با و
القادر با به کتابت پرداخت
و لقب
رییس الرؤسا یافت.
رییس الرؤسا در زمینه حدیث از افرادی مانند
احمد نجّاد،
ابوبکر شافعی و
محمد انباری بهره برد.
خطیب بغدادی او را در نقل حدیث مورد اعتماد نمی داند.
ابن حاجب کتب و رسائلی تألیف نمود. او دیوان شعری نیز دارد.
علی بن عبداللّه نزدیک به هشتاد سال عمر کرد و در روز جمعه دوازدهم ماه
رجب ۴۲۱ (هجری قمری)
درگذشت و در خانه اش در
بغداد به خاک سپرده شد. پس از چهار سال، تابوت او به قبرستان قریش بغداد منتقل و در آنجا دفن گردید.
یاقوت وفات او را در سال ۴۲۳ (هجری قمری) ذکر کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «ابوالحسن ابن حاجب نعمان»، ج۳، ص۲۴۵.