• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن علی غضائری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن علی غضائری


محمد بن علی غضائری (م ۴۲۶ هـ.ق) شاعر شیعی مذهب، از بزرگان و ارکان شعر فارسی در عصر خود بود.
او از مداحان بهاءالدوله دیلمی بود و پس از وفات وی، به دربار سلطان محمود غزنوی راه یافت.
در دربار سلطان محمود مورد حسد عنصری قرار گرفت که با او دشمنی ورزید.
وی با عنصری بحث‌های ادبی و انتقادی داشت.
از آثار او دیوان شعر است.
ایشان در سال ۴۲۶ (هجری قمری) درگذشت.


ابویزید محمد بن علی غضائری رازی
[۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
او در شهر ری متولد شد
[۲] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۵۴۱.
و در آن‌جا نشو و نما کرد.
[۳] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    

وی از اکابر شعرای عراق
[۴] عوفی، محمد بن محمد، تذکرة لباب الالباب، ص۵۹.
و از بزرگان شعرای زمان خود و یکی از ارکان شعر فارسی در عصر خویش به شمار می‌رفت.
[۵] نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ص۲۶.

او شاعر شیعی مذهب و یکی از کسانی است که در خارج از مشرق ایران، زبان به شاعری دری گشود.
[۶] صفا شهمیرزادی، سید ذبیح الله، گنج سخن، ص۱۲۷.


ابویزید از مداحان بهاءالدوله دیلمی در ری بود و بر اثر عنایات او ثروت بسیاری اندوخت.
[۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    

بعد از وفات بهاءالدوله به غزنه رفت و در دربار سلطان محمود غزنوی نیز تقرب یافت تا این‌که مورد حسد شعرای نامی وقت از جمله عنصری قرار گرفت و به صورت علنی با او دشمنی ورزید و دیوان او را در انظار با آب شست.
[۸] هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ۲، ص۱۳۵۵.
[۹] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
[۱۰] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    

او با عنصری بحث‌های ادبی و انتقادی داشت.
[۱۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    

برخی رفتن غضائری را به ری نفی کرده و گفته‌اند: غضائری اشعار خود را از ری برای سلطان محمود می‌فرستاد.
[۱۲] صفا شهمیرزادی، سید ذبیح الله، گنج سخن، ص۱۲۷.



رازی کتاب دیوان شعر اثر وی می‌باشد.
[۱۳] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۵۴۱.
[۱۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    



غضائری سرانجام او در سال ۴۲۶ (هجری قمری)
[۱۵] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    
[۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
یا ۴۳۶ (هجری قمری) درگذشت.
[۱۷] هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ۲، ص۱۳۵۵.

(دیگر منابع:
[۱۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
[۱۹] خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۴۱۹.
[۲۰] رشید وطواط، محمد بن محمد، حدائق السحر فی دقایق الشعر، صصص۱۹، ۷۴ و ۱۴۳.
[۲۱] بهار، محمدتقی، سبک شناسی، ج۱، ص۲۳.
[۲۲] شمس قیس رازی، شمس‌الدین محمد، المعجم فی معاییر اشعار العجم، صص۳۱۸ و ۳۲۵.
[۲۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۷۶۰.
[۲۴] رادویانی، محمد بن عمر، ترجمان البلاغه، صصص۲۴، ۳۹ و ۹۸.
[۲۵] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۵۷۰.
[۲۶] آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان، آتشکده آذر، ص۲۲۰.
[۲۷] رازی، امین احمد، تذکره هفت اقلیم، ج۲، ص۱۱۶۷.
[۲۸] فروزان فر، بدیع الزمان، سخن و سخنوران ص۱۲۱.
)


۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۲. ↑ تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۵۴۱.
۳. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    
۴. ↑ عوفی، محمد بن محمد، تذکرة لباب الالباب، ص۵۹.
۵. ↑ نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ص۲۶.
۶. ↑ صفا شهمیرزادی، سید ذبیح الله، گنج سخن، ص۱۲۷.
۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۸. ↑ هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ۲، ص۱۳۵۵.
۹. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۱۰. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    
۱۱. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    
۱۲. ↑ صفا شهمیرزادی، سید ذبیح الله، گنج سخن، ص۱۲۷.
۱۳. ↑ تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۵۴۱.
۱۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۱۵. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۴۷.    
۱۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۱۷. ↑ هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ۲، ص۱۳۵۵.
۱۸. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۰.    
۱۹. ↑ خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۴۱۹.
۲۰. ↑ رشید وطواط، محمد بن محمد، حدائق السحر فی دقایق الشعر، صصص۱۹، ۷۴ و ۱۴۳.
۲۱. ↑ بهار، محمدتقی، سبک شناسی، ج۱، ص۲۳.
۲۲. ↑ شمس قیس رازی، شمس‌الدین محمد، المعجم فی معاییر اشعار العجم، صص۳۱۸ و ۳۲۵.
۲۳. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۷۶۰.
۲۴. ↑ رادویانی، محمد بن عمر، ترجمان البلاغه، صصص۲۴، ۳۹ و ۹۸.
۲۵. ↑ صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۵۷۰.
۲۶. ↑ آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان، آتشکده آذر، ص۲۲۰.
۲۷. ↑ رازی، امین احمد، تذکره هفت اقلیم، ج۲، ص۱۱۶۷.
۲۸. ↑ فروزان فر، بدیع الزمان، سخن و سخنوران ص۱۲۱.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن علی غضائری»، ج۳، ص۳۵۲.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 426 (قمری) | درگذشتگان سال 436 (قمری) | شاعران شیعه قرن 5 (قمری) | شخصیت‌های شیعه قرن 5 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار