• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن علی قنانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





محمد بن علی قنانی (قرن ۵ هـ.ق) از علمای موثق شیعه بود که در حدیث، کتابت و صحافی آثار علمی فعالیت داشت.
وی با نجاشی معاشرت و همکاری داشت و اجازه نقل همه آثارش را به او داده بود.
استادان بسیاری چون هارون بن موسی تلعکبری و ابوالمفضل شیبانی داشت.
از آثار ایشان می‌توان به التهجد، عمل الشهور و عمل یوم الجمعه اشاره کرد.
تاریخ وفات او مشخص نیست، اما معاصر نجاشی (متوفی ۴۵۰ هـ.ق) بوده است.



ابوالفرج محمد بن علی بن یعقوب بن اسحاق بن ابی قره کاتب قنانی (قنائی / عیناثی) نسب مذکور به نقل از نجاشی است، اما به صورت محمد بن علی بن محمد بن محمد بن ابی قره نیز آمده است.
خود او نیز که پدرش را یکی استادان خود شمرده، جدش را محمد ذکر کرده نه یعقوب. پس احتمال دارد یعقوب در مراتب بعدی نسب او باشد.
همچنین احتمال داده شده از نسل ابوعلی بن ابی‌قره، منجم خلیفه فاطمی باشد.
او کاتب و از دانشمندان موثق شیعه است که احادیث فراوانی آموخته و کتاب‌های زیادی نوشته بوده و آثار علمای شیعه را صحافی می‌کرده است.
وی با ابوالعباس نجاشی در مجالس درس شرکت می‌کرد و اجازه نقل همه آثارش را به نجاشی داده بود.


ابوالفرج از اساتیدی همچون؛ هارون بن موسی تلعکبری۳۸۵ هـ.ق)، محمد بن وهبان بصری، علی بن هبه الله بن رائقه موصلی، ابوالمفضل محمد بن عبداللّه بن مطلب شیبانی۳۸۷ هـ.ق)،
[۲۱] صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۱، ص۱۹۵.
[۲۲] صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص۴۰.
[۲۳] صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۱۰۱.
[۲۴] صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۲۷۰.
[۲۵] صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۲۹۴.
احمد بن محمد بن موسی و محمد بن جعفر بن حسین مخزومی
[۲۷] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۴، ص۳۸۱.
بهره برده است.
وی آثار و کتب برخی از نویسندگان شیعه را از طریق همین افراد گزارش کرده است؛ همچنین کتاب الغیبه نعمانی۳۸۰ هـ.ق) را از طریق ابوالحسین محمد بن علی کاتب بجلی روایت کرده است.


محمد بن علی شاگردانی داشت که از جمله شاگردان او؛ ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی می‌باشد.


قنانی کتابهایی تألیف کرده که عبارت‌اند از:
• التهجد؛
• معجم رجال ابی المفضل [شیبانی]؛
• عمل الشهور؛
• عمل یوم الجمعه، که نجاشی خود راوی آن‌ها می‌باشد.
• کتاب الدعاء، نیز به او منسوب شده که برخی احتمال داده‌اند همان عمل شهر رمضان باشد و عمل شهر رمضان را نیز احتمال داده‌اند بخشی از عمل الشهور باشد.
ایشان کتابی با عنوان المسره که از آن او شمرده شده، نداشته است، بلکه عبداللّه لکریم بن طاووس در کتاب لباب المسره از اثر دیگر قنانی به نام المزار بهره برده و نجاشی از آن یاد نکرده است، نه این‌که المزار بخشی از کتاب المسره باشد.


کاتب قنانی تاریخ درگذشتش در دست نیست، اما هم‌عصر نجاشی (م ۴۵۰ هـ.ق) در قرن پنجم (هجری قمری) بوده است.

۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۲. علامه حلی، حسن بن یوسف، ایضاح الاشتباه، ص۲۹۴.    
۳. علامه حلی، حسن ین یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۷۰.    
۴. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۶۱.    
۵. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۲۸۳.    
۶. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۸۰.    
۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۶، ص۳۶۲.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۳۹۸.    
۹. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۱۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۳۴۵.    
۱۱. قُرَّةَ ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل‌، ص۲۴۳.    
۱۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۱۸۴.    
۱۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۶، ص۳۶۲.    
۱۴. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۸۰.    
۱۵. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۲۸۳.    
۱۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۶۱.    
۱۷. علامه حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۷۰.    
۱۸. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۱۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۳۹۸.    
۲۰. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۲۱. صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۱، ص۱۹۵.
۲۲. صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص۴۰.
۲۳. صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۱۰۱.
۲۴. صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۲۷۰.
۲۵. صيرفيني، ابراهیم بن محمد، المنتخب من كتاب السياق، ج۲، ص ۲۹۴.
۲۶. ابن طاووس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، ص۲۵۹.    
۲۷. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۴، ص۳۸۱.
۲۸. شهید اول، محمد بن مکی، الاربعون حدیثا، ص۸۷.    
۲۹. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۱۸.    
۳۰. ابن طاووس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، ص۲۵۹.    
۳۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۳۲. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۳۳. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۳۴. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۳۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۳۹۸.    
۳۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۱۸۴.    
۳۷. کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۸۰.    
۳۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۱، ص۱۸.    
۳۹. ابن طاووس، سید عبدالکریم، فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین(ع)، ص۸۰.    
۴۰. کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۸۰.    
۴۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۳۲.    
۴۲. علامه حلی، حسن بن یوسف، ایضاح الاشتباه، ص۲۹۴.    
۴۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۷۰.    
۴۴. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۶۱.    
۴۵. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۲۸۳.    
۴۶. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۸۰.    
۴۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۶، ص۳۶۲.    
۴۸. جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۲۳۳.
۴۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۸۰.    
۵۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۸۹.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن علی قنانی»، ج۳، ص۳۵۹.






جعبه ابزار