به آیه ۱۵۹ سوره بقره که در مذمت و سرزنش کتمان کنندگان حق نازل شده است "آیه کتمان" می‌گویند: (ان الذین یکتمون ما انزلنا من البینات والهدی من بعد ما بیناه للناس فی الکتاب اولئک یلعنهم الله ویلعنهم اللاعنون)؛ "کسانی که نشانه‌های روشن و رهنمودی را که فرو فرستاده‌ایم بعد از آنکه آن را برای مردم در کتاب توضیح داده‌ایم نهفته می‌دارند آنان را خدالعنت می‌کند و لعنت کنندگان لعنتشان می‌کنند".
مقصود این آیه ، علمای یهود است؛ ولی این معنا هرگز مفهوم آیه (یک حکم کلی و عمومی درباره کتمان کنندگان حق) را محدود نخواهد کرد؛ لذا در کتاب‌های تفسیری شیعه آمده است که این آیه شامل کتمان فضایل اهل بیت علیه‌السّلام نیز می‌شود. و در برخی از روایات مراد از این آیه، کتمان امامت و خلافتخاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بیان شده است. درباره مذمت کتمان حق، در منابع اسلامی احادیث فراوانی هست.
در کتاب‌های اصول این آیه از ادله " حجیت خبر واحد " به شمار آمده است؛ یعنی "ماانزلنا" مفهوم عام دارد و شامل احکام شرعی نیز می‌شود، و احادیث منقول از معصومان علیه‌السّلام از مصادیق "بینات و هدی" است.
