أُوقیِّه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُوقِیِّه: این واژه در قرآن ذکر نشده است و تنها برخی از مفسرین همچون آیت الله مکارم در شأن نزول آیه ۷۵ سوره آل عمران اشاره ای به این واژه داشته اند. معنای
«اُوقِیِّه» یک دوازدهم
«رِطْل»، معادل هفت مثقال است وجمع آن
«اَواقٍ واَواقِیّ» است.
(وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلا ما دُمْتَ عَلَيْهِ قآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُواْ لَيْسَ عَلَيْنا في الأُمِّيّينَ سَبيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ) (و در ميان
اهل کتاب، كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم
امانت به آنها بسپارى، آن را به تو باز مى‌گردانند؛ و كسانى هستند كه اگر يك دينار هم به آنان بسپارى، به تو باز نمى‌گردانند؛ مگر تا زمانى كه بالاى سر آنها ايستاده و بر آنها مسلّط باشى. اين بخاطر آن است كه گفتند: «ما در برابر امّيّين (غير
یهود)، مسؤول نيستيم.» و بر
خدا دروغ مى‌بندند؛ در حالى كه دروغ بودن آن را مى‌دانند.)
[آیت الله مکارم شیرازی]] در
تفسیر نمونه می‌فرماید: اين
آیه، درباره دو نفر از يهود نازل گرديده كه يكى امين و درستكار، و ديگرى خائن و پست بود؛ نفر اول «
عبداللَّه بن سلام» بود؛ كه مرد ثروتمندى، ۱۲۰۰ اوقِيِّه، طلا نزد او به امانت گذارد، عبداللَّه همه آن را به موقع به صاحبش رد كرد و به واسطه امانت‌دارى
خداوند او را در آيه فوق مى‌ستايد. نفر دوم «
فنحاص بن عازورا» است كه مردى از
قریش يك دينار به او امانت سپرد، «فنحاص» در آن خيانت كرد، خداوند او را به واسطه خيانت در امانت نكوهش مى‌كند.
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُوقیِّه »، ص۸۵.
