ابن زیدون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عبدالله قرطبی (
۳۹۴ ـ
۴۶۳ هجری قمری۴۶۳ه) شاعر و ادیب
اندلسی، در سال ۳۹۴ هجری قمری در
رصافه متولد شد.
او از خاندانی ثروتمند و اهل دانش بود.
علاوه بر دبیری، از فقها و شعرای برجسته
بنی مخزوم به شمار میرفت.
او از محضر
ابوبکر مسلم بن احمد نحوی بهره برد.
در نظم و نثر مهارت داشت.
وی مدتی منصب وزارت را در دربار
ابن جهور و پسرش و همچنین در دربار
معتضد و فرزندش عهدهدار بود.
او نامهای به ابن جهور نوشت که چاپ شد.
سرانجام در اول ماه رجب سال ۴۶۳ در
اشبیلیه درگذشت.
ابوولید احمد بن عبداللّه بن احمد قرطبی مخزومی، مشهور به
ابن زیدون در سال ۳۹۴ه در خانوادهای توانگر و اهل علم در رصافه ـ حومه
قرطبه ـ به دنیا آمد.
نسب ابن زیدون از پدر به بنیمخزوم از تیرههای
قریش می رسید.
ابوولید شغل کتابت داشت.
همچنین از فقها و برجستگان شعرای بنیمخزوم و فردی ادیب، دارای اشعاری زیبا و صاحب نظم و نثر بود.
مدتی منصب وزارت و مناصب دیگری را در دربار ابن جهور
و فرزندش
ابوولید بن جهور در
قرطبه و در دربار
معتضد و فرزندش
معتمد در اشبیلیه به عهده داشت و مورد توجه و تکریم اینان قرار گرفت.
وی نامهای به ابن جهور نوشته بود که چاپ شده است.
ابوولید از محضر ابوبکر مسلم بن احمد نحوی بهره برد. در جوانی با بسیاری از مشاهیر علم و سیاست دوستی و مجالست داشت که از آن میان می توان از
ابوولید بن جهور (از حکمران اندلس)
و
ابوبکر بن ذکوان نام برد. یکی از ایشان در
سیاست و دیگری در
فقه و
قضا مشهور بوده است.
قرطبی آثاری داشت:
•دیوان شعر؛
•رسالة هزلیه؛
•التبیین فی خلفاء بنی امیه بالاندلس؛
•قصیده اضحی التنائی بدایلا من تدانینا.
او سرانجام در اول
ماه رجب سال ۴۶۳ه در اشبیلیه درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «احمد بن عبدالله قرطبی»، ج۳، ص۸۴.