ابن صابونی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاسم بن ابراهیم انصاری (
۳۸۳ ـ
۴۴۶ هـ.ق) عالم به فقه، قرائت، جوینده حدیث بود که از ادب و خطاطی بهره‌ای وافر داشت.
او از ابوالقاسم احمد بن فتح رسان، ابوعثمان سعید بن سلمه و کسان دیگر روایت کرده است.
کتاب‌های
اختیار الجلیس و الصاحب،
الخمول التواضع،
فضل اللّه لعلم و
فضائل عاشورا از جمله آثار او است.
سرانجام در سال ۴۴۶ (هجری قمری) در شهر لَبْله درگذشت.
ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن قاسم انصاری خزرجی معروف به ابن صابونی در ماه مبارک
رمضان در سال ۳۸۳ (هجری قمری) متولد شد.
وی اهل قرطبه و از نوادگان عبداللّه روام انصاری خزرجی، صحابی رسول اکرم صلی الله علیه و آله و ساکن اشبیلیه بود.
رجال‌نویسان وی را عالم به قرائت، جوینده حدیث دانسته‌اند و گویند از فقه، ادب و خطاطی بهره‌ای وافر داشت.
وی را مورد اعتماد، راستگو، خطیب و حاکم شهر لَبْله دانسته‌اند.
ابومحمد در قرطبه از
ابوالقاسم احمد بن فتح رسان، ابوعثمان سعید بن سلمه و کسان دیگر روایت کرده است.
انصاریدارای آثاری است که عبارتند از:
• اختیار الجلیس و الصاحب؛
• الخمول التواضع؛
• فضل اللّه لعلم؛
• فضل اللّه لاذان؛
• المناولة و الاجازه؛
• فضائل عاشورا.
ابن بشکوال، ابوالقاسم، الصله، ص۴۴۵.
ابن صابونی سرانجام در سال ۴۴۶ (هجری قمری) در شهر لَبْله درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «قاسم بن ابراهیم انصاری»، ج۳، ص۲۷۸.
