ابن عفیف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن عفیف (
۳۴۶ ـ
۴۱۰ هـ.ق) فقیه و محدث مشهور
قرطبی بود
او از اساتیدی چون ابن عیسی و ابن سلیم علم آموخت.
وی شاگردانی از جمله حاتم بن محمد، ابوالعباس عُذری داشت که از او روایت کردند.
ایشان آثار مهمی چون
الجنائز،
آداب المعلمین و
اخبار القضاة و الفقهاء بقرطبه را تألیف کرد.
او سال ۴۱۰ (هجری قمری) در
لورقه درگذشت.
ابوعمر احمد بن محمد بن عفیف اموی قرطبی، مشهور به
ابن عفیف در سال ۳۴۶ (هجری قمری) در قرطبه به دنیا آمد.
او در زمینه‌های مختلف علمی مانند فقه، حدیث و تاریخ موفق بود.
وی مدتی از جانب محمد ملقب به مهدی، حاکم قرطبه، سرپرستی پلیس و بایگانی اسناد را برعهده داشت.
او پس از فتنه‌ای که در قرطبه واقع شد از آن‌جا خارج شده و به مرّیة اندلس رفت و حاکم مرّیة،
خَیْران صقلبی، امر قضاوت لورقه
اندلس را به او سپرد.
ابوعمر در قرطبه از ابن عیسی، ابن سلیم،
ابن زرب و ابن بطال کسب علم کرد.
ابن عفیف سال
۳۵۹ (هجری قمری) به آموختن حدیث روی آورد و در جمع‌آوری و ضبط دقیق حدیث کوشا بود. همچنین علم فقه را آموخت.
او در علم وثائق، شروط اسناد تجاری و مبایعه‌نامه‌ها تبحر پیدا کرد؛
به‌طوری‌که در عصر خویش کسی آشناتر از ایشان در این علم وجود نداشت.
وی در زمینه‌های دیگر علمی نیز موفق بود.
او فقیه، محدث، تاریخ‌دان و بود اشعاری زیبا داشت.
قرطبی شاگردانش چون
حاتم بن محمد،
ابوالعباس عُذری،
ابوبکر مصحفی و
طاهر بن هشام از وی روایت کرده‌اند.
از
ابوعمر تألیفاتی به‌جا مانده که عبارت‌اند از:
• الجنائز؛
• آداب المعلمین؛
• اخبار القضاة و الفقهاء بقرطبه؛
• الاحتفال فی علماء الاندلس.
احمد بن محمد تا هنگام مرگ در لورقه بود و در سال ۴۱۰
یا ۴۲۰ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن عفیف اموی (مقاله دوم)»، ج۳، ص۸۰.
