ابوالقاسم عبدالملک بن محمد بغدادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالقاسم عبدالملک بن محمد بغدادی (
۳۳۹ ـ
۴۳۰ هـ.ق) از موالی بنی امیه بود.
او در بغداد زندگی میکرد و از استادان برجستهای بهره گرفته بود.
وی تألیفاتی چون
الامالی داشت.
او در سال ۴۳۰ (هجری قمری) درگذشت و در مقبره مالکیه در بغداد دفن شد.
ابوالقاسم عبدالملک بن محمد بن عبداللّه ابن بشران بغدادی ملقب به
ابن بشران در سال ۳۳۹ (هجری قمری) به دنیا آمد.
وی از موالی بنی امیه به شمار میرفت
و در درب دیوانی که واقع در ضلع شرقی و نزدیک جامع المهدی قرار داشت، ساکن بود.
ابن بشران استادانی داشت که میتوان به ابوسهل بن زیاد،
احمد بن فضل بن خزیمه
و عبداللّه بن محمد فاکهی مکی
اشاره کرد.
ابوالقاسم شاگردانی داشت که میتوان از خطیب،
ابوالقاسم بن ابی العلاء
و ابوغالب بن باقلانی
نام برد.
بغدادی صاحب
الامالی بود.
عبدالملک در ربیع الآخر
سال ۴۳۰ (هجری قمری) وفات یافت.
پس از اقامه نماز در مسجد رصافه بغداد، بنا به وصیت خود در مقبره مالکیه و در کنار قبر شیخ ابوطالب مکی دفن گردید.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «ابوالقاسم عبدالملک بن محمد بغدادی»، ج۳، ص۲۱۴.