احمد بن فضل باطرقانی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن فضل باطرقانی (
۳۷۲-
۴۶۰ ه)، عالم قرائت و محدث برجسته از اصفهان، نزد اساتید بزرگی چون محمد بن اسحاق بن منده علم آموخت و آثاری مانند طبقات القراء و المسند فی الحدیث تألیف کرد.
او به اخلاق نیکو، قرائتی زیبا و دقت در نقل حدیث شهرت داشت و مدتی امامت مسجد جامع کبیر اصفهان را عهده‌دار بود.
وی در سال ۴۶۰ه در اصفهان درگذشت.
ابوبکر احمد بن فضل بن محمد بن احمد اصفهانی باطرقانی احمد منسوب به
باطرقان از روستاهای
اصفهان بود. او آگاه به علم قرائت و از محدثانی می‌باشد که بسیار حدیث نوشته و نقل کرده است.
باطرقانی از
محمد بن اسحاق بن منده،
ابواسحاق بن خورشید و
ابوعبداللّه محمد یزدی بهره بُرد و نزد بسیاری از قرّای مشهور، علم قرائت آموخت.
ابوعبداللّه دقاق،
ابوعبداللّه خلال،
ابوالفرج سعید اصفهانی،
ابو علی وخشی و
ابو محمد نخشی از
ابوبکر روایت کرده‌اند.
دقاق در رساله خود درباره وی می‌گوید: من در اصفهان فردی بهتر از باطرقانی که جامع بین علم قرآن، قرائات، روایات و فردی که بسیار حدیث آموخته و نوشته باشد ندیدم.
باطرقانی دارای خلقی نیکو، قرائتی زیبا، خوش قیافه، زیرک و در نقل حدیث موثق بود؛
همچنین خطی زیبا و دقیق داشت.
احمد اصفهانی بعد از
ابومظفر بن شبیب، سالیانی امامت جماعت مسجد جامع کبیر اصفهان را به عهده داشت.
احمد بن فضل در زمینه علم قرائت تألیفاتی دارد از جمله:
طبقات القراء و الشواذ و اثر دیگر او
المسند فی الحدیث می‌باشد.
فضل بن محمد سال ۴۶۰ه در اصفهان درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن فضل باطرقانی (مقاله‌دوم)»، ج۳، ص۵۷.
