احمد بن محمد بردانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد بَرَدانی (
۴۲۶-
۴۹۸ ه) از محدثان و حافظان برجسته حدیث بود که در
بغداد و
اصفهان از استادان بسیاری بهره برد.
او به خطی زیبا و ضبط دقیق احادیث شهرت داشت و آثار متعددی از جمله المنامات النبویّه و جزء فی صلاة النبی خلف ابی بکر الصدیق تألیف کرد.
وی در
شوال ۴۹۸ه در بغداد درگذشت.
ابوعلی احمد بن محمد بن احمد بن محمد بردانی در سال
۴۲۶ ه چشم به جهان گشود و در سال
۴۳۳ ه استماع حدیث را آغاز کرد و دو سال در دروس پدر خویش شرکت نمود.
ابو علی همچنین از
ابویعلی محمد بن حسن بن فراء قاضی و
ابوالحسن علی بن عمر قزوینی زاهد بهره برد.
احمد بن محمد، افرادی چون
ابوالقاسم اسماعیل بن محمد بن فضل که خود حافظ حدیث در
اصفهان بود و دیگران، در اصفهان و بغداد از
بردانی استفاده کردند.
بردانی خطی زیبا داشت و به عقیده رجالیون سنی از حافظان حدیث، مورد اعتماد در ضبط و نقل احادیث به حساب می آمد.
وی شخصاً در جستجوی حدیث بود و احادیث بسیاری را نقل نمود.
تألیفات
احمد بن محمد• المنامات النبویّه
• و جزء فی صلاة النبی (صلیاللهعلیهوآله) خلف ابیبکر الصدیق است.
ابوعلی سرانجام در ماه شوال سال
۴۹۸ ه از دنیا رفت و در محله باب حرب بغداد به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد بردانی»، ج۳، ص۵۹.