• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن محمد سجزی مهندس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





احمد بن محمد سجزی (حدود ۳۳۰-۴۴۷ ه) ریاضیدان و منجم برجسته اهل سیستان، از پیشگامان نظریه حرکت وضعی زمین و مخترع اسطرلاب زورقی بود.
او در خراسان و شیراز فعالیت داشت و بیش از ۴۵ اثر در ریاضیات، هندسه و نجوم به یادگار گذاشت. آثار وی شامل رساله‌هایی درباره احکام نجوم، هندسه اقلیدسی و ابزارهای نجومی است.
وی از منجمان شیعه شمرده شده و بیرونی از او به عنوان مهندس برجسته یاد کرده است.



ابوسعید احمدبن محمدبن عبداللّه لجلیل سجزی مهندس از مردمان سیستان و از مشاهیر ریاضیدانان و معاریف منجمان قرن پنجم هجری و معاصر ابوریحان بیرونی و عضدالدوله دیلمی بود.
ازاین رو بسیاری از تألیفات خود را به نام عضدالدوله (۳۳۸ - ۳۷۲) نوشته است.
در حدود ۳۳۰ه زاده شد و ظاهراً بیشتر عمر خود را در شیراز (به ویژه بین ۳۵۸ - ۳۶۱) و خراسان به سر برده است.
وی یکی از مبرزترین هندسه‌دانان دوره اسلامی است.
بین ریاضیدانان و منجمان دوره اسلامی، سجزی نخستین کسی بود که به طور عملی عقیده به حرکت وضعی کره زمین را به کار بست. این عقیده سجزی، یعنی حرکت وضعی کره زمین در نیمه دوم سده چهارم هجری بیان شد.
[۱] قربانی، ابوالقاسم، زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی، ج۱، ص۲۵ ـ ۲۵۴.

سید ابن طاووس، سجزی را از منجمان شیعه به شمار آورده است.
سید محسن امین نیز او را در شمار علمای شیعه که مشهور به داشتن علم نجوم بودند ذکر کرده است.



از سجزی در حدود ۴۵ کتاب و رساله می‌شناسیم که در حدود ۳۴ فقره آن‌ها مربوط به مطالب ریاضی و بقیه درباره نجوم و احکام و آلات نجوم است.
بیرونی در چند موضع از آثار خود از سجزی نام برده و راه حل‌هایی در مسائل گوناگون هندسی از او نقل کرده است و در کتاب آثار الباقیه او را مهندس و مخترع اسطرلاب زورقی دانسته است.
تألیفات او در حساب، هندسه و نجوم به شرح ذیل است:
• الاسعار (احکام الاسعار من کتب النجوم)؛ • رسالة الافلاک لبطلمیوس؛ • الزایجات فی استخراج الهیلاج؛ • منتخب کتاب الموالید؛ • جوامع کتاب تحویل الموالید؛ • المزاجات؛
• الاختیارات؛ • منتخب من کتاب الالوف؛ • المعانی فی احکام النجوم؛ • الدلائل؛ • برهان الکفایه؛ • المختصر من تحویل سنی الموالید لابی معشر؛• الجامع الشاهی فی علم الطلسمات و السحر و النیرنجات پانزده رساله؛ • فی مساحة الاُکر بالاکر؛ • اجوبة عن مسائل سألها عنه؛ • رسالة فی خواص الشکل المجسّم الحادث من ادارة القطع الزائد و المکافی؛• خواص المجسّم الناقص و الزائد و المکافی؛ • رسالة فی خواص القبة الزائدة و المکافیه؛ • رساله فی وصف القطوع المخروطیّه؛ • رسالة فی قسمة الزاویة السمتقیمة الخطین بثلثة اقسام متساویه؛ • علم المسبع فی الدائرة و قسمة الزاویة المستقیمة الخطین بثلثة اقسام متساویه؛ • رسالة فی اخراج الخطوط فی الدوائر الموضوعة من النقط المعاطاة؛ • رسالة فی کیفیة تصور الخطین الذین یقربان و لایلتقیان؛ • رسالة فی استخراج خط مستقیم الی الخطین المستقیمین المفروضین؛ • رسالة فی جواب مسئله عن کتاب یوحنابن یوسف من انقسام خط مستقیم بنصفین و تبیین خطاء یوحنا فی ذلک؛ • رسالة فی الشکل القطاع؛ • رسالة الی ابی علی نظیف بن یمن المتطبب فی عمل مثلث حاد الزوایا من خطین مستقیمین مختلفین؛ • النسبة المؤلفه؛ • تحصیل القوانین الهندسیة المحدوده؛ • رسالة فی البرهان الهندسی؛ • خواص الاعمدة فی المثلث؛ • المدخل الی علم الهندسه؛ • رسالة فی اخراج الخطوط من طرف قطر الدائرة الی العمود الواقع علی خط القطر؛ • رسالة فی خواص مربع قطر الدائره؛ • رسالة فی جواب مسائل الهندسه؛ • رسالة فی مسائل المختاره؛ • رسالة فی اخراج خط مستقیم الی خط معطی من نقطة معطاه؛ • رسالة فی معرفة الخطین المستقیم و المنحنی؛ • رسالة فی صنعة آلة تعرف بها الابعاد و عمل هذه الآلة؛ • تعلیقات هندسیه؛ • ثبت براهین بعض اشکال کتاب اقلیدس فی الاصول؛ • استدراک و شکّ فی الشکل الرابع عشر من المقالة الثانیة عشرة من کتاب الاصول لاقلیدس؛ • رسالة فی جلّ شک فی الشکل الثالث و العشرون من کتاب الاصول؛ • رسالة فی الجواب عن المسائل التی سُئل فی حل الاشکال المأخوذة من کتاب المأخوذات لارشمیدس؛ • برهان علی مسئلة من کتاب ارشمیدس غیرما أورده هو؛ • کتاب فی عمل الاسطرلاب؛ • رسالة فی خواص القطع الناقص و تحصیل ابقاع النسبة المؤلفه؛ که در سال ۳۸۹ آن را نوشت.
[۸] قربانی، ابوالقاسم، زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی، ج۱، ص۲۵ ـ ۲۵۴.




ابوسعید سرانجام در سال ۴۴۷ ه درگذشت.
(دیگر منابع:
[۲۴] شربل، موریس، موسوعة علماء الریاضیات، ص۱۵۷.
[۲۵] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۳۵.
[۲۶] ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد، الآثار الباقیه، ص۴۲.
[۲۷] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۱۸۴.
[۲۸] نامه دانشوران، ج۱، ص۷۷.
[۲۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۱۱۴۷.
)

۱. قربانی، ابوالقاسم، زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی، ج۱، ص۲۵ ـ ۲۵۴.
۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۱۵.    
۳. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۲۸.    
۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، فرج المهموم، ص۱۲۷.    
۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰.    
۶. امین، سید محسن، أعیان الشیعة، ج۳، ص۱۲۲.    
۷. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۲۲.    
۸. قربانی، ابوالقاسم، زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی، ج۱، ص۲۵ ـ ۲۵۴.
۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۳۵۲.    
۱۰. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۱۵.    
۱۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۱، ص۲۰۳.    
۱۲. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۲۸.    
۱۳. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ص۲۱۳.    
۱۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۳۵۲.    
۱۶. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۱۵.    
۱۷. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۲۸.    
۱۸. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰.    
۱۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰.    
۲۰. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۲۸.    
۲۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۱، ص۲۰۳.    
۲۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۱۵.    
۲۳. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۳۵۲.    
۲۴. شربل، موریس، موسوعة علماء الریاضیات، ص۱۵۷.
۲۵. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۳۵.
۲۶. ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد، الآثار الباقیه، ص۴۲.
۲۷. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۱۸۴.
۲۸. نامه دانشوران، ج۱، ص۷۷.
۲۹. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۱۱۴۷.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد سجزی مهندس»، ج۳، ص۶۹.







جعبه ابزار