• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن محمد سهیلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: احمد بن محمد سهیلی


احمد بن محمد سُهیلی (م ۴۱۸ ه) از بزرگان خوارزم و خاندان ریاست و وزارت، در علوم و ادب مقام والایی داشت.
وی به دلیل تهدیدات خوارزمشاه به بغداد مهاجرت کرد و در نهایت در تکریت اقامت گزید.
سهیلی آثار الروضة السهیلیه و اشعاری برجای گذاشت.
ابوعلی سینا کتاب دفع المضار الکلیه للابدان را برای او نوشت. ایشان در سامراء درگذشت.



ابوالحسین احمد بن محمد سهیلی خوارزمی از بزرگان خوارزم و از خاندان ریاست و وزارت بود و در علوم و آداب مقام والایی داشت.
[۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
[۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    

او در سال ۴۰۴ ه به دلیل ترس از خوارزمشاه وزارت را رها کرده و به بغداد رفت و در آن‌جا ساکن گردید.
[۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    

والی بغداد، ابوغالب محمد بن خلف او را گرامی داشت.
پس از مرگ ابوغالب، سهیلی همچون قبل به علت ترس از جان و مالش به غریب بن مُقن، والی بلاد عُلیا و تکریت ملحق شد و تا پایان عمرش در آن‌جا اقامت گزید.


سهیلی کتابی تحت عنوان الروضة السهیلیه درباره اوصاف و تشبیهات تألیف نمود.
[۴] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
[۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
[۶] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
[۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    

او شعر نیز می‌سرود.
[۸] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    

حسن بن حارث حسونی به درخواست سهیلی کتابی درباره مذهب نوشت و در آن به بحث درباره دو [[|مذهب شافعی]] و حنفی پرداخت.
[۹] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    

ابوعلی سینا دانشمند معروف ایرانی، کتاب دفع المضار الکلیه للابدان را برای او نوشت.
[۱۰] ابن العدیم، بغیه الطلب فی تاریخ حلب، ج۳، ص۱۱۰۷.    


ابوالحسین سرانجام در سال ۴۱۸ه در سامراء درگذشت و از خود بیست هزار دینار بر جای گذاشت که غریب بن مقن آن‌ها را به ورثه او تسلیم کرد.
[۱۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۵۰۵.    
[۱۲] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
[۱۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
[۱۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
[۱۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    

(دیگر منابع:
[۱۶] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۶۶.
[۱۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    
[۱۸] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
[۱۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
[۲۰] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
)


۱. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
۴. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
۶. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    
۸. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
۹. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
۱۰. ↑ ابن العدیم، بغیه الطلب فی تاریخ حلب، ج۳، ص۱۱۰۷.    
۱۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۲، ص۵۰۵.    
۱۲. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    
۱۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
۱۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
۱۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    
۱۶. ↑ تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۶۶.
۱۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۰۹.    
۱۸. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۲۶.    
۱۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۷۲.    
۲۰. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۰۱.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد سهیلی»، ج۳، ص۷۰.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 418 (قمری) | شخصیت‌های قرن 5 (قمری) | علمای قرن پنجم | مؤلفان قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار