احمد بن نصر داودی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن نصر داودی (م ۴۰۲ه)، فقیه مالکی اهل مسیله در مغرب، بدون تحصیل نزد استاد، در علوم فقه، حدیث و کلام تخصص یافت.
او در تلمسان اقامت داشت و آثار مهمی از جمله النامی (شرح موطأ)، الوافی فی الفقه و النصیحه (شرح صحیح بخاری) نگاشت.
وی در سال
۴۰۲ ه درگذشت.
ابوجعفر احمد بن نصر (سعید) داودی أسدی أزدی از اهالی
مسیله،
شهری در مغرب و از پیشوایان مذهب مالکی در
مغرب بود که مدتی در
طرابلس از شهرهای مغرب می‌زیست؛ سپس به ناحیه دیگری از مغرب به نام تلمسان کوچ کرد و در آن‌جا سکنا گزید.
داودی، فقیهی فاضل بود و در ادبیات، حدیث و علم کلام نیز دستی داشت.
گفته شده
ابو جعفر دانش خویش را از استاد نیاموخت و هر آن‌چه داشت با تلاش و کوشش خود به دست آورد؛
ولی در عین حال
قاضی عیاض نوشته است وی احادیث اندکی را از
ابوبکر بن عبداللّه ابی زید و برادرش
عمر بن عبداللّه بن ابی زید استماع و روایت کرد.
داودی شاگردان و راویانی نیز داشت که
ابو عبداللّه لملک بونی و
ابوبکر بن شیخ از آن جمله‌اند.
احمد بن نصر آثاری از خود برجای گذاشت که عبارت‌اند از:
• النامی که شرحی بر کتاب موطّأ مالک بن انس است؛
• الوافی فی الفقه؛
• النصیحه در شرح صحیح بخاری؛
• الایضاح در رد بر قدریّه؛
• الاموال که عبداللّه لوهاب حسنی؛
بخشی از آن را که درباره
اندلس،
صقلیه و
افریقیه بوده، منتشر و به زبان فرانسوی ترجمه کرده است.
أزدی در سال ۴۰۲ه در
تلمسان از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن نصر داودی»، ج۳، ص۶۷.
