احمدبن مطرف طائی نصری مغربی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن مطرف طائی (پس از ۳۵۰ه) لغتشناس سده چهارم هجری، که کتابی بزرگ در لغت به نام دیوان الکلم داشته است.
وی پس از سال ۳۵۰ه درگذشت.
احمد بن مطرف طائی نصری مغربی،که
ذهبی به نقل از
ابوطاهر سلفی میگوید دیوانی در لغت داشت که در آن اقوال و نظرات بیشتر استادانش را آورده بود.
از این سخن میتوان فهمید نزد لغتشناسان بسیاری کسب دانش کرده است. همه منابعی که از او یاد کرده اند، مرگ او را اندکی پس از ۳۵۰ه آورده اند؛ ولی بااین حال یقین ندارند و با ظن و گمان مطرح میکنند؛ به همین دلیل،
قفطی میگوید حمیدی در کتاب علمای اندلس از فردی به نام احمد بن مطرف بن عبداللّه لرحمان یاد کرده که به دلیل فضل و دانشاش نزد حاکمان، مقام والایی داشته و پس از ۳۵۰ه مرده است؛ اما نمیدانم همین فرد باشد.
به همین علت احمد طائی را به احتمال اندلسی میشمارد و کتاب دیگری در علم قرائت ها در دو مجلد متوسط برای او نام میبرد که در حلب خرید و فروش می شده و فضل و توانایی احمد در ادبیات و لغت در آن هویدا بوده است.
احمد بن مطرف کتابی بزرگ در لغت به نام دیوان الکلم داشته است که بالغ بر بیست مجلد توصیف شده است.
قفطی (م۶۲۴ق) که مجلد بیستم دیوان الکلم را که درباره اسامی معتل بوده، دیده، آن را گواه دانش فراوان طائی در علم لغت توصیف می کند. آن گاه این کتاب را به خطیب
ابوالحسن علی بن احمد بن جعفر عبداللّه لباقی اموی عثمانی از فرزندان
ابان بن عثمان بن عفان که خود استاد ادبیات، لغت عرب و ساکن قفط بوده، نشان داده و او هم آن را بزرگ میدارد.
طائی لغتشناس سده چهارم هجری، که پس از سال ۳۵۰ه درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن مطرف طائی»، ج۳، ص۷۴.