اذ (مفردات‌قرآن)

اِذْ، یکی از اصطلاحات به کار رفته در قرآن کریم به معنای «وقتی‌ که (ظرف زمان ماضی)» است.

فهرست مندرجات

۱ - لغت

اِذْ: ظرف زمان ماضی است و از گذشته خبر می‌دهد مثل (وَ اِذْ اَخَذْنا مِیثاقَ بَنِی اِسْرائِیلَ) راغب گوید: اذ معنای شرط ندارد مگر آنکه کلمه «ما» بآن اضافه شود.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ بقره/سوره۲، آیه۸۳.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۵.

۳ - منبع